135 de ligging en uitgestrektheid der onroerende goederen weergeeft, dan zal de titel vervalscht worden in zijne omschrijvende aan vulling en steeds in tegenspraak zijn met het bezit. Het eigen domsrecht sal op losse schroeven ivorden geset. De schrijver gaat vervolgens na, hoe het nieuwe kadaster wordt uitgevoerd en onderzoekt in de eerste plaats de grondslagen. Wij behoeven hem daarbij niet op den voet te volgen, want een voorbeeld van dat kadaster, vervaardigd volgens de voorschriften vervat in het uRecueil métliodique des lois, décrets, réglements et instructions sur le cadastre de la Francevinden wij in het onze. De eigenaars worden geenszins verplicht »met hunne pachters en voorzien van hunne titels op het terrein te verschijnen'' zij worden slechts uitgenoodigd, zich bij den landmeter aan te melden, als zij hem op hunne gronden ontwaren. Maar men kan er zeker van zijn dat de landmeter het meest in zijn schik is. indien hij slechts één of twee belanghebbenden ontmoet, juist genoeg, om de namen en voornamen van al de afwezigen te leeren kennen. Meerdere eigenaars toch zouden slechts in een druk onderhoud treden over de juiste grenzen; bij verschil van gevoelen kan de landmeter niet zonder onderzoek en tijdverlies uitmaken, wie gelijk heeft, en tijdverlies is voor hem geldverlies, want hij wordt betaald per perceel en per bunder. Hij luistert dus niet naar de wenschen of beweringen der ontevredenen, en, dringen zij aan, dan antwoordt hij steeds dat hij met de delimitatie hunner eigendommen niet belast is. Volgens de voorschriften heeft hij geen ongelijk. De gevolgen zijn duidelijk; het nieuwe plan constateert niet het recht, maar het genot tijdens de meting. (Ree. méth. art. 175.) De landmeters worden geplaatst tusschen hun plichtom goed te werken, en hun belang: om snel te werken, zoodat reeds alleen om deze reden twijfel aan de nauwkeurigheid geoorloofd is. Aan veelheid van toezicht overigens geen gebrek. Den eenigen

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1887 | | pagina 139