190
passing zou worden verkregen en de belastingschuldigen togen
willekeurige opvatting der commissiën zouden gewaarborgd zijn. Bij
elke belastingheffing toch dient er naar gestreefd te worden om
de belastingschuldigen duidelijk in bijzonderheden voortelichten
hoe het verschuldigd bedrag wordt gevonden, waarvoor en ivaarover
het betaald wordt, zoodat de overtuiging van belanghebbenden worde
gevestigd, dat enkel een rechtmatig deel wordt gevorderd.
Belangwekkend voor onze lezers is het betoog over het nood
zakelijke verband tusschen de verponding en het kadaster, dat wij
daarom onverkort overnemen.
Hand aan hand met de nu gevolgde betreurenswaardige wijze
van uitvoering der verpondings-ordonnantie en gekenmerkt door
dezelfde zucht om aan de verponding alle waarde van technischen
arbeid te ontnemen, is de inderdaad verderfelijke afscheiding der
verpondings- van de kadaster-administratie.
Tot dusver gebruikt de Bataviascbe commissie nog cle gegevens,
die het kadaster verstrekt, doch niet uit het beginsel dat verponding
zonder kadaster niet bestaan kan, doch wijl van ouds de admi
nistratie der verponding bij het kadaster berustte, zoodat de
Bataviasche commissie daarvan de gegevens moet overnemen; doch
is eenmaal de scheiding een feit, dan zal het kadaster met de
grondbelasting geene bemoeienis meer hebben.
De toekomst wordt geteekend door de volgende zinsneden der
Memorie van Toelichting:
„Ook dan wanneer het nieuwe kadaster gereed is, kan er geen
sprake van zijn om, evenals in Nederland geschiedt, waar de wijze
van taxatie en berekening geheel anders is dan de in Indië bestaande
en in dit ontwerp voorgestelde, de kadastrale perceelen afzonderlijk
te schatten.
„De taxatie van elk der perceelen afzonderlijk zou naar de
bestaande en voorgestelde bepalingen, zoo al mogelijk, zeer om
slachtig zijn, zonder eenig nut."
Ook hier weder wordt men pijnlijk aangedaan door eene voor-
