195 in 1823 niet zijn overgegaan. Wijl nu die perceelen ook in de verponding vallen, moeten er wel door de commissie nommers aangegeven worden om ze te kunnen omschrijven. Zoolang nu de ambtenaren van het kadaster als secretarissen der verpondingscommissie fungeerden en de geheele administratie daarvan voerden, werd gezorgd het verband in de boekhouding te handhaven, maar nu dat de kadaster-ambtenaren stelselmatig buiten de regeling der verponding worden gehouden, bestaat voor zulk eene boekhouding geene reden meer. De conclusie van dit alles moet zijn: dat de boekhouding der verponding zonder kadastrale kaarten onmogelijk goed optemaken en evenmin bijtehouden is zoomede dat zij alleen goed bijgehouden kan worden door de ambtenaren van het kadaster. De toepassing van art. 4in beginsel voorschrijvende dat in de belasting te zamen en in één som worden aangeslagen: „de nabij elkaar gelegen aan denzelfden eigenaar toebeboorende en doorgaande te zamen in gebruik zijnde goederen"in verband met art. 21 bepalende, dat de belastingkohieren halfjaarlijks door het hoofd van gewestelijk bestuur, in overeenstemming met de openbare registers worden gewijzigd: le bij noodzakelijk gebleken splitsing van perceelen, 2" in geval van verandering van belasting plichtige zal dan ook, wordt gevreesd, stellig ten gevolge hebben dat men na een paar jaar in geen enkele Chineesche wijk of andere buurt van eenige uitgestrektheid, meer met zekerheid zal weten, welke eigendommen onder ieder verpondingsnummer zijn aange slagen Vooral wanneer eenzelfde eigenaar verschillende panden in dezelfde plaats of buurt heeft, zal er bij overdracht van een of meer dier panden verwarring ontstaan. Waar in eenig land der wereld de grondbelasting werd ingevoerd, gevoelde men zoozeer de hierboven geschetste bezwaren, dat het kadaster er eene behoefte door werd, teneinde de perceelen en belastingschuldigen behoorlijk te kunnen aanwijzen, omschrijven

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1887 | | pagina 199