16
Streng onderscheiden is dikwijls een hoofdvereischte om be
gripsverwarring te voorkomen.
Mr. Achterberg duidt het verschil tusschen de beide soorten
van verjaring aan, door te spreken van verjaring van geheele
perceelen en van gedeelten daarvan (blz. 195) ziet tusschen die
beide geen ander dan een quantitatief verschil en tracht de rechts
gronden welke pleiten voor de verjaringbij welke de goede
trouw op een titel steunt, ook bij grensverjaring te doen gelden.
Ten onrechte.
De verjaring, welke een titel tot uitgangspunt heeft, is be
stemd, om de onzekerheid weg te nemen, welke o. a. voortspruit
uit de volgende oorzaken uit de ongeldigheid of nietigheid van
testamenten, schenkingen of andere akten, wegens een gebrek in
den vorm of omdat zij strijdig zijn met de wet; uit de onbe
voegdheid van partijen tengevolge van het bestaan van mede
erfgenamen of andere medegerechtigden of van huwelijksvoor
waarden uit het niet in acht nemen van formaliteitenwelke
de wet voorschrijft vooral ter bescherming der rechten van minder
jarigen, onder curateele gestelden, afwezigen, enz.2)
Bij grensverjaring niets van dat alles; deze is uiterst eenvoudig
van aardzij berust uitsluitend op usurpatie te goeder trouw
bij geringe grensverschuiving door natuurlijke invloedenmaar
in den regel te kwader trouw bij aanmerkelijke grensverande-
ringen. Voor deze verjaring ontbreekt dus altijd de titel en dik
wijls de goede trouw de twee krachtigste wapenen ter verdediging
der verjaring in het algemeen.
Het verschil tusschen de twee soorten van verjaring komt echter
vooral uit bij de bewijsmiddelen die den eigenaar ten dienste
staan. Gemakkelijk bewijsbaar en niet twijfelachtig is het bezit,
i) Dit woord bezig ik steeds in ruime beteekenis, dus niet enkel in die
van akte.
Zie Mr. R. A. J. Golenbrander, Verbetering v. h. hypothecair
stelsel in Nederland (Nieuwe Bijdr. v. Rechtsgel. en Wetg. XVI, stuk 1, bl. 5.)
