44
van den rechter zou niet anders kunnen zijndan eene bevesti
ging van de beslissing van deskundigen.
Luister slechts wat de Robernier zegt (p. 27): «la bonne foi
«devient un tempérament superflucar la bonne foi n'est plus
.possible Lois d'avoir a revendiquer des privileges, le fait
possessore doit être relégué dans la catégorie des actes illicites
«des attentats a la propriété plus ou moins punissables selon
qu'il a été perpétré avec plus ou moins de malice, selon que la
«question intentionnelle est appréciée avec plus ou moins de
«rigueur.
«Et par quel juge, en vertu de quelle action, suivant quelles
«formes sera ordonnée la reintegration du propriétaire
«L'indue occupation et la demande du propriétaire qui voudra la
«faire cesser, tomberont dans les attributions du juge de police
«Ainsi dans ce système il n'est question, a proprement parler,
»ni du possessoire ni du pétitoire la possession ne peut
«plus demeurer litigieuse quand la propriélé a cessé de l'être.
«Tout le débat s'épuise dans les formes rapides d'une action en
simple police.
Een reclit van (grens)bezit wordt na aanwijzing door deskun
digen niet meer erkend, de sterke arm staat den eigenaar ten
dienste als de bezitter niet vrijwillig bet veld ruimt of niet aan-
Hoewel onze wet de goede trouw veronderstelt (B. W. art. 2000),
wil zij toch, dat deze door omstandigheden waarschijnlijk zij. Art. 587
B. W. luidt: „Het bezit is te goeder trouw, wanneer de bezitter de zaak
bezit uit kracht eener wijze van eigendomsverkrijging, waarvan de gebre
ken aan hem onbekend zijn." In de Wet van 3 Maart' 1825 Sb. 38 was
alleen het eerste lid van het tegenwoordig art. 2000 B. W. opgenomen
eerst later, bij Wet van 15 Mei 1829 Sb. 17 werd het tweede lid (ver
jaring zonder titel) daaraan toegevoegd Voorduin V bl. 562 vg.). Zoo ook
erkent de wet geen goede trouw bij dwaling in hetgeen recht of wet is,
en de kaart met rechtskracht geldt als rechtals wet ten aanzien van de
eigendomsgrenzen.
