63
maakte kadaster beslist en voorkomt in het vervolg
eene menigte geschillen tusschen de grondeigenaars over de
grenzen hunner eigendommen, geschillen, welke kosten veroor
zaakten, waarvan het bezwaarlijk te berekenen beloop, misschien
jaar door jaar, twee of driemalen zooveel bedroeg, dan dat der
additionele centimes, die slechts voor een tijd, tot het opmaken
van het kadaster, geheven worden," Ook de artikelen 16 7, 703
en 114-3 wijzen op die bestemming. Door de zwakheden, die het
kadaster van zijne geboorte bij zich droeg en die ontstaan waren uit de
snelle onwetenschappelijke wording, de algeheele dienstbaarmaking
aan den fiscus en andere oorzaken, heeft het eigenlijk nooit aan deze
gewichtige bestemming kunnen voldoen. Opmerkelijk is het daarom,
dat thans, b.v. in Limburg en Noord-Brabant, ten platten lande zeer
algemeen de meening verspreid is, dat de vernielde of verplaatste
eigendomsgrenzen, hersteld volgens kadastrale gegevens door een
rijksambtenaar, in rechten als de juiste erkend worden. De geschied
kundige grond dezer meening zal wel gezocht moeten worden in
het rechtsgeldig karakter, dat de vroegere steenleggingen droegen,
die op last of met medewerking van de regeering of het bestuur
der gemeente plaats vonden, vóór de invoering van het Fransche
recht. Zeer opmerkelijk is dan ook de teleurstelling die den
landmeter den Limburgschen of Brabantschen boer bereidt, door
de verklaring dat in vele gevallen de kadastrale kaart niet geschikt
is tot het leveren der gegevens voor het weer opstellen van grenzen.
Men kan zich verzekerd houden, dat deze wel aan de ervarenheid
van den landmeter zal gaan twijfelen, maar dat zijn vertrouwen
in de waarde en rechtsgeldigheid van de kaart eerst na herhaalde
ondervinding geschokt zal worden.
Deze denkwijze werd niet weinig versterkt en gevestigd door de reeds
aangehaalde bepalingen van het Recueil méthodique. Het 3e artikel
onzer onteigeningswet (van 28 Augs. 1851 Stbl. 125) werkt thans
zelfs nog eenigszins mede tot het verspreiden van dit denkbeeld.
De groote bron van grenstwisten is ontegenzeggelijk ten allen
tijde geweest «het vaak voorkomende gemis van duidelijke, zooveel
