4
vergoeding grootere metingen, op meer wetenschappelijke grond
slagen steunende, werden door de auguren of door vrijgeboren
aanzienlijke mannen ten uitvoer gelegd; Staatslandmeters bestonden
toen niet, waar ze noodig waren, traden de auguren in hunne
plaats op.
Onder de Keizers steeg Rome's macht door de veroveringstochten
zijner talrijke legioenen, tot ongekende hoogte. De Staatsin
richtingen en het rechtsleven ontwikkelden zich en werden vol
maakter, de zekerheid van den eigendom nam toe onder wettelijke
bescherming en Romeinsche volkplantingen werden in de winge
westen op den veroverden bodem, ten koste van een deel van het
grondbezit der overwonnenen gesticht.
Voor de meetkundige werkzaamheden bij de vei-deeling der
gronden in de koloniën werd toen een vast corps Staatslandmeters
gevormd. Daar zij militaire beambten waren, hadden deze bovendien
tot taakhet afsteken en aanleggen der legerplaatsen, de aanwijzing
der tentplaatsen in de castra, de uitzetting der versterkingen. Zij
waren ook in dienst bij den aanleg van het groote wegennet, dat
met Rome als middelpunt, een groot gedeelte van Europa omvatte
en waren belast met het onderhoud daarvan.
Zij noemden zich „Keizerlijke ambtenaren" en vormden eene
eigen afdeeling van inwendig bestuur onder de leiding van een
hoofdambtenaar en werden eerst dan tot hun ambt benoemd;
als zij door een examen voldoende blijken hadden gegeven van
theoretische en practische bedrevenheid in hun vak terwijl zij
bovendien de schrijfkunst goed machtig moesten zijn.
Zij deden hunne kennis op uit de werken van Euklides Heron
en andere voorname wiskundigen, die over de practische meetkunde
geschreven hadden.
Aan het bureau van den Vicarius der stad Rome, was een
zeker getal landmeters verbonden; ten behoeve hunner leerlingen
legden de bekwaamsten dezer hunne vakkennis in handschriften neer.
Daardoor ontstond eene reeks geschriften over de landmeetkunde
en aanverwante vakken, voornamelijk in de eerste en tweede
