253 Op die wijze zal de aansluiting door achtereenvolgende punten- bepaling verkregen worden, en zal het onderling verband der verschillende punten behoorlijk bewaard blijven. De praktische toepassing der methode komt, blijkens het voor afgaande, neer op de achtereenvolgende aansluiting van gedeelten van het zelfstandig vereffende (sluitend gemaakte) net aan de lijnen, die de aansluitingspunten langs den buitenomtrek twee aan twee vereenigen, waarbij dan echter bij ieder van zulk een netsgedeelte slechts het gunstigst gelegen punt wordt berekend. Oogenschijnlijk levert zulk eene rekenwijze veel werk op, doch wanneer gebruik gemaakt wordt van logarithmische verschillen,*) is die arbeid in werkelijkheid zoo groot niet. Om dit duidelijk te maken, en tevens om de methode meer aanschouwelijk voor te stellen, zal ik hier de toepassing op een voorbeeld, aan de praktijk ontleend, laten volgen. In de achterstaande figuur worden de punten van hoogere orde aangewezen door de letters A, B, G, D, E en F, van welke punten de volgende coördinaten gegeven zijn. Y X D: 3061,91 5166,60 E: 2155,27 4121,53 F: 1116,67 5695,71 Y X 2448,52 6144,85 4303,60 6428,32 4583,59 5490,91 Het net van lagere orde is zelfstandig vereffend binnen de twee vierhoeken ABCD en ADEF, terwijl deze twee netsgedeelten, ter berekening van voorloopige coördinaten werden aangesloten aan de lijnen AB en EF. De in dit opstel behandelde methode eischt nu in de eerste plaats de berekening der punten a en d, welke ongeveer in het midden van de gegeven aansluitingsvierhoeken gelegen zijn. De LogarithmischTrigonometrische Tafeln mït sechs Decimalstellen T)r C. Bremiker. Berlin. Nicolaische Verlagsbuchhandlung zijn voor deze soort van berekeningen m. i. verre te verkiezen boven de nog zoo alge meen in gebruik zijnde tafels met 7 decimalen.

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1888 | | pagina 259