107 van wetenschappen uitgeschreven, welk werk algemeen beschouwd wordt als eene van de fraaiste wiskunstige verhandelingen die ooit gemaakt zijn. In vorengenoemd werk toonde Maclaurin voor het eerst aan op welke wijze er bij de aarde als afgeplatte spheroide evenwicht kan bestaan, en gaf tevens de vergelijking waardoor de afplatting gevonden kan worden wanneer de verhouding van de middelpuntvliedende kracht tot de zwaartekracht aan den equator bekend is. Door eene benaderende oplossing wordt aangetoond dat wanneer de middel puntvliedende kracht klein is, de afplatting gelijk is aan 5/t maal bovenge noemde verhouding of 5/t X en dat de vermeerdering van de zwaarte- 289 kracht evenredig is aan de vierkanten van de sinussen der breedten.1) De beroemdste nieuwere wiskunstenaars, onder anderen Laplace, hebben zich met dit onderwerp beziggehouden, en mogen zij bij hunne onderzoekingen al verschillende wegen hebben ingeslagen, aan de uitkomsten is sedert Maclaurin en Clairaut weinig veranderd. De richting van de resultante van het oneindig aantal oneindig kleine krachten die op een lichaam werken (zwaartekracht) wordt bepaald door de loodlijn die ontstaat wanneer een zwaar voorwerp aan een draad wordt opgehangen. Laat men zulk een lichaam slingeren dan is het aantal schommelingen in een bepaalden tijd steeds gelijk zoolang de daarop werkende zwaartekracht dezelfde blijft, wordt zij grooter dan beweegt het sneller, in het tegenovergestelde geval beweegt het langzamer. Was de aarde dus in rust en bolvormig dan zou dezelfde slinger op alle plaatsen der aarde, in gelijke tijden steeds het zelfde aantal malen slingeren. Beweegt zij om eene as dan wordt de aantrekkingskracht met de middel- puntvliedendekracht verminderd en blijft slechts aan de polen onveranderd. Richer die in 1672 door de Fransche akademie voor het verrichten van astronomische waarnemingen naar Cayenne was gezonden ontdekte dat zijn uurwerk waarvan de slinger te Parijs schommelingen van ééne secunde maakte, langzamer ging hoe meer hij den equator naderde, en sneller naarmate hij naar het noorden terugging, het uurwerk vertraagde 2m28s per dag; de zelfde verschijnselen werden ook waargenomen in 1682 door Var in Deshayes en Du Glos op de kusten vau Afrika en Amerika te Goree en Guadeloupe, steeds was de vertraging grooter dan die welke door temperatuursverandering veroorzaakt kon worden. De theorie van Newton was een gevolg van deze belangrijke ontdekking. Volgens het theorema van Clairaut is bij de niet homogene aarde Afplatting g"-f°° 7s Centrlfkr; A£q - X ±- go go

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1889 | | pagina 129