147
zaamheden moest staken (8 Aug. 1793), zes maanden te voren was reeds
de academie van wetenschappen opgeheven, de commissie voor de nieuwe
maten bleef echter nog voor eenigen tijd bestaan. Men stelde eene voor-
loopige lengteeenheid (Meter) vast en dacht er al heel spoedig over die
definitief als maat aan te nemen.
Intusschen was Méchain nog steeds in Spanje, hij arbeidde daar rustig
voort, zelfs in 1792 toen de oorlog overal verklaard was, waagde hij zich
op de grenzen van Spanje en Frankrijk ten einde de verbinding der beide
driehoekennetten te bewerkstelligen. Met behulp van Bueno, kapitein van
de genie en een der beide Spaansche commissarissen die hem overal ver
gezelden werd die verbinding op de punten Puij-Camellas en Puij- de la
Esstella op de Pyreneen tot stand gebracht.
Uit vrees voor zijne kostbare instrumenten kwam Méchain niet voor onder
de ontslagen leden der akademie, hij waagde het echter niet naar Frankrijk
terug te gaan en besloot daarom zijne geheele taak ten einde te brengen.
De tijdelijke commissie hield zich voortdurend bezig met de administratieve
bizonderheden voor de vaststelling van het nieuwe metrieke stelselen tot
hare laatste werkzaamheden, (zij hield al zeer spoedig op te vergaderen)
behoorde het samenstellen eener volledige instructie voor de aanwending
der nieuwe maten. Aan de voortzetting van de meting van den meridiaanboog
scheen men niet meer te denken.
Door toedoen van generaal Cal on, lid van de couventie en directeur van
het oorlogsdépót werden Méchain en Délambre echter spoedig weder in
staat gesteld den gestaakten arbeid te hervatten.
Met den titel van astronomen van het oorlogsdépót, wenschte hij dat zij
zich met de geodetische werkzaamheden zouden belasten, noodig voor de
vervaardiging eener kaart van de nieuwe departementen van Frankrijk, die
hij als een vervolg van de kaart van Cassini wilde laten vervaardigen.
Op voorwaarde dat zij hun afgebroken driehoelcennet aan de Pyreneën en
de Loire zouden kunnen voltooien, werd dit aanbod door de beide geleerden
aanvaard.
Bij de wet van 18 germinal an III herleefden weder alle deelen van de
onderneming, en werden tevens alle namen der maten en gewichten veranderd.
Het was geene gemakkelijke taak geweest voor de leden der Fransche
academie overeen te stemmen omtrent de benamingen der nieuwe maten;
eindelijk hadden zij tweeërlei namen vastgesteld, bij de eene soort waren de
onderverdeelingen samengestelde namen die de tiendeelige verhouding onder
elkaar aangaven, bij de andere waren zij eenvoudiger, éénlettergrepig en
onafhankelijk van elkaar.
De tijdelijke commissie had er weder eene derde bijgemaakt, terwijl het
besluit van 13 Brumaire weder toeliet, in de plaats van de stelselmatige»
kortere en meer bekende benamingen te stellen.
