155
hun recht Het beginsel der onaantastbaarheid van den titel bijv.
was beperkt tot den kooper, zoodat de eigenaar zelf voor hypotheek
stelling geen voordeel had van zijne moeite en kosten. Niet slechts
het brengen van onroerend goed onder de wet was facultatief, maar
omgekeerd ook het terugbrengen onder de oude wetten. In verband
hiermede werkte de tegenkanting van de solicitors verderfelijk.
Dezen hebben een grooten invloed in Engeland. Elke welgestelde
familie heeft zijn rechtsgeleerden raadsman, die zich met het opmaken
van akten, het regelen van familieaangelegenheden enz. belast. De
solicitors vreesden van de wet eene vermindering hunner inkomsten.
Torrens (p. 42, 44) spreekt van gevallen dat, onder den drang van
solicitors, het terugnemen van den eigendom van onder de Torrens-
wet als voorwaarde werd gesteld voor het leenen van geld onder
hypothecair verband.
Gide (p. 38) verwacht om gelijke redenen tegenwerking van de
notarissen, maar acht hun invloed veel geringer dan die der Engelsche
solicitors. Het komt mij echter voor dat hun eigenbelang door
eene Torrens-wet niet geschaad zou worden. Hunne diensten zouden
er niet minder veelvuldig om worden ingeroepen. Het denkbeeld
van Torrens, dat belanghebbenden zelf hunne akten behooren opte-
maken of intevullen, zou in de oude wereld slechts ingang vinden
in de eenvoudigste gevallen, als geldleener en geldnemer of verkooper
en kooper alles onder elkander geregeld hebben en de bemoeiing
van den notaris zich enkel tot het schrijven der akte zou bepalen.
Alsdan behoort zijn salaris, bij een rationeel en billijk tarief, toch
gering te zijn. Zelfs in Australië, waar het „selfhelp" uitteraard
veel meer in toepassing komt dan in Europa, wordt niet alleen bij
boedelreddering, huwelijk enz., maar in den regel ook bij de zuivering
voor het brengen van land onder de Torrens-wet rechtskundige hulp
ingeroepen. Daar bovendien elke akte gelegaliseerd moet worden,
waartoe wel de notaris, niet de zaakwaarnemer bevoegd is, zou het
Torrens-stelsel mede er toe kunnen bijdragen, de zaakwaarnemerij
te fnuiken. Het tijdperk der zuivering zal allicht de bemoeiingen
van notarissen doen toenemen en eindelijk zal, treft het stelsel doel,
de vermeerderde omzet van onroerend goed de toeneming van het
aantal notariëele akten tengevolge hebben.
Moge het fiasco der eerste pogingen in Engeland in de aange-
