262
Art. 37, lit. p. Tijdens het opmaken der begrooting was het onzeker of
nog in 1890 een examen voor landmeter zou worden uitgeschreven, waartoe
zich personen in het bezit van het diploma van geëxamineerd en beëedigd
landmeter hadden kunnen aanmelden.
Bij de nevensgaande nota van wijziging is de hierbedoelde post met 8100
verminderd.
Art. 37, litt. q en r. De meening, dat de voorgenomen vervanging van
de landmeters voor den kantoordienst door boekhouders iets dergelijks zou
zijn als in 1877 door den Minister Van der Heim werd beoogd, schijnt op
een misverstand te berusten.
Terwijl toch in 1877 bedoeld werd afschaffing der betrekking van land
meter voor den kantoordienst, ten gevolge waarvan de hypotheekbewaarder
voor den kadastralen dienst aan zijn kantoor door het aanstellen van klerken
geheel moest voorzien, bestaat thans het voornemen om den aan den be
waarder toegevoegden ambtenaar, zijnde een landmeter, te vervangen door
een anderen ambtenaar, met den titel van boekhouder.
Die boekhouders zullen gekozen worden uit de teekenaars.
Ligt daarin reeds eenige waarborg dat die ambtenaren vaardigheid bezitten
om met de kadastrale plans en metingstukken om te gaan, zij zullen boven
dien aan een voorafgaand examen worden onderworpen, waarvan de eischen,
wat het administratieve gedeelte betreft, vrijwel overeenstemmen met die van
het examen voor landmeters, terwijl ze ten aanzien van het technische van
het kadaster, slechts in zoover daarvan verschillen, dat geen kennis vereischt
vordt van de inrichting en de behandeling van meetinstrumenten, van meting
en wat verder in 't algemeen onder veldarbeid verstaan wordt, dus niet die
hooggaande, wetenschappelijke, voornamelijk mathematische kennis die tegen
woordig van een landmeter wordt gevorderd.
Het komt den ondergeteekende voor, dat er langs dien weg voldoende
waarborgen te verkrijgen zijn, dat de tot boekhouder te benoemen teekenaars
geschiktheid bezitten om als zoodanig op te treden.
Reeds terstond al de landmeters voor den kantoordienst, voorzoover ze
voor den velddienst geschikt zijn, door de boekhouders te vervangen, zou
niet wel uitvoerbaar zijn, omdat den teekenaars eenigen tijd dient gelaten
te worden om zich voor het examen voor te bereiden, en die maatregel ook
niet vrij zou zijn van onbillijkheid ten aanzien van die landmeters welke in
hunne tegenwoordige positie eene vaste standplaats hebben, die zij bij over
gang tot den velddienst niet zouden kunnen behouden.
De landmeters die voor den velddienst ongeschikt worden vóórdat ze in de
termen vallen voor pensioen, vinden een geschikten werkkring aan het bureau
