12 Vooreerst, omdat de wetgever in beginsel slechts den eersten opvolger de bevoegdheid geeft inschrijving te nemen, terwijl latere verkrijgers aan het bon-plaisir van den hypotheekbewaarder zijn overgeleverd, en ten tweede, omdat de certificaten noch aan toonder, noch aan order, maar op naam gesteld zijn, zoodat dus volgens algemeenen regel eene akte noodig zoude zijn voor de overdracht. En inderdaad geeft de wet formulieren voor de akten van overdracht, die met het certificaat moeten worden aangeboden, om overschrijving te erlangen. Doch de praktijk der wet is op dit punt liberaler dan de theorie. In stede namelijk van de geldigheid der akte te onderzoeken, een onderzoek, waarbij natuurlijk tallooze vragen zouden rijzen, verge noegt zij zich met het constateeren van de echtheid der handteeke- ning. Wie ziet niet in, dat door zoodanige behandeling de Australische certificaten de beteekenis verkrijgen van orderpapieren? Immers, wat moet als het wezen van orderpapier worden aangemerkt? Dit, dat de overdracht op de rugzijde van het certificaat geschreven wordt? Neen, het wezen van orderpapier bestaat daarin, dat de enkele handteekening voldoende is om overdracht te weeg te brengen, dat echtheid der teekening het eenige geldigheidsvereischte is. Endossabel papier is slechts dan als orderpapier aan te merken, wanneer de handteekening voldoende is voor de overdracht; maar omgekeerd papier, dat niet geëndosseerd kan worden (en dit is het geval met de Australische certificaten) is niettemin orderpapier, wanneer men het overdraagt door met zijn hand te teekenen. Geheel vrij van het instituut der verificatie blijft naar het boven staande ook de praktijk der Australische wet niet. Geverifieerd wordt bij iedere inschrijving de echtheid der handteekening des vervreemders. Men kan met grond beweren, dat die verificatie niet drukt, omdat de legalisatie door een kantonrechter of notaris als voldoende waarborg van echtheid wordt aangemerkt. Indien men echter de verificatie in beginsel veroordeelt, dan komt de voorkeur toe aan een stelsel, dat van bedoeld instituut geheel vrij isdan zal men ook niet rusten, voordat men het middel heeft gevonden om daartoe te geraken. Voor de hand ligt het, de certificaten aan toonder te stellen; in dat geval natuurlijk is alle verificatie uitge sloten. Maar het is niet eens noodig, daartoe de toevlucht te nemen Zelfs al stelt men de certificaten op naam, kan men toch een zoo-

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1893 | | pagina 12