154
bewijzen worden geleverd, en heeft verreweg de beste kansen. Is echter door
getuigenbewijs aangetoond, dat inderdaad usurpatie heeft plaats gehad, dan
valt nog de moeilijke vraag uit te maken, waar de vroegere grens heeft
gelegen, en daarbij brengen de onzekere en tegenstrijdige getuigenissen van
omwonenden den rechter in een moeilijk parquet.
Het getuigenbewijs zal meestal slechts dan met vrucht worden ingeroepen,
als usurpatie van niet geringe beteekenis is; hoogstwaarschijnlijk zal in dat
geval ook uit eene vergelijking met de kadastrale kaart de grensverschuiving
blijken. Het is dan niet te verwonderen dat de rechter, ten einde raad, zich
houdt aan de bepaalde grenslijn, door deskundigen aangewezen als de kadas
trale, al weet hij, dat deze eene andere kan zijn dan de werkelijke eigendomsgrens.
Er is meer.
In vele streken van ons land, vooral in en nabij de groote steden, heerscht
het gebruik, bij overdracht of veiling van gedeelten van kadastrale perceelen,
aan de opmaking der akte officiêele meting te doen voorafgaan. In Duitsch-
land is zulks wettelijk voorgeschreven De omschrijving der kadastrale
perceelen in de akte en de wijziging der kadastrale plans berusten dan beide
op die meting. Er is dus een onmiddellijk verband tusschen de akte en de
kadastrale bescheiden (plan en meetcijfers) en, ingeval de nieuwe grens ver
loren raakt, leveren die bescheiden de meest betrouwbare hulpmiddelen om
ze terug te vinden. Bij een twist over dergelijke grenzen, kan de rechter
moeilijk bewijskracht aan de meting geheel ontzeggen.
Wordt een perceel gerevindiceerd, dat door splitsing en vereeniging ver
smolten is in nieuwe perceelen van verschillende eigenaars, ook dan levert het
kadaster meestal het eenig hulpmiddel om de verdwenen grenzen te herstellen.
Zoo ook voor eigendomsgrenzen, gelegen in meren, plassen, moerassen, open
erven langs den weg enz., als niemand feitelijk of uitsluitend bezit uitoefent.
Theoretisch heeft ons fïskaal kadaster geen bewijskracht: niemand kan,
alleen op grond van verschil tusschen de kadastrale en de bestaande grens,
met vrucht eene revindicatie instellen. In de praktijk heeft echter dat zelfde
kadaster dikwijls een grooten, een overwegenden invloed bij de beslechting
van grensgeschillen en daardoor op de rechtszekerheid van den grondeigendom
gekregen J.)
Waar geen kadaster bestaat of dit zoo defect is, dat het geenerlei invloed
kan uitoefenen, heerscht feitelijk het recht van den sterkste. Wie zich in het
bezit van een deel van 's buurmans erf weet te stellen en te handhaven, dus
de slimste, de handigste of de brutaalste, zegeviert.
De wetenschap, dat noch in het kadaster, noch elders, middelen gevonden
worden voor grensconstateering, werkt demoraliseerend op de landelijke be-
1) Zie o. a. de Pruisische Grundbuch Ordnung 58.
2) Zoo ook Mr. P. R. Feith, Themis 1891 bladz. 184.
