21
millioendus ongeveer 2 in pandbrieven. Daarin alleen kan
dus voor den wetgever geen aanleiding bestaan, om mobilisatie in
toepassing te brengen. Maar acht hij een rechtsgeldig kadaster
begeerlijk, en voert hij, om daarvan de vruchten te plukken een
positief stelsel van openbaarheid in, dan geve hij toch vooral aan
iederen ingeschreven eigenaar de bevoegdheid om verhandelbare en
splitsbare bewijzen te lichten, en daarmede zich te onttrekken aan
de hinderlijke Staatscontróle op overdrachten of andere beschikkingen,
die verificatie, die in eene vrije en aan vrijheid gewende maatschappij
op den duur toch niet geduld zoude worden. Doch zal hij de cer
tificaten op naam, aan order of aan toonder stellen? Ik voor mij
zoude geen bezwaar zien, dit aan het believen van den aanvrager
over te laten. Want al deel ik niet geheel in de zienswijze van
Mirabeau, die in de Constituante uitriep: „men kan geen bunders
in natura laten circuleeren; welnu dan scheppe men een teeken, dat
in hun plaats van hand tot hand ga"2); al zie ik m. a. w. niet in,
dat de Staat zich tot taak moet stellen, zulk eene mobilisatie uit
te lokken en te bevorderen; het komt mij voor, dat in een land,
waar het verkeer in pandbrieven zonder bedenken of schade volko
men vrijheid geniet, ook directe uitgifte van eigendoms-of hypotheek-
bewijzen, zelfs aan toonder, indien men voor den inhoud borg kan
staan, tot geenerlei bezorgheid aanleiding behoeft te geven.
NASCHRIFT.
Nog heb ik een snuifje voor hen, die het Torrens-stelsel in
zijne zuiverheid voorstaan, in het mobiliseeren van den grondeigendom
juist zoover willen gaan als Sir Robert, maar dan ook front maken.
„Bin verwegen, wie nicht Einer,
„Aber weiter bringt mich Keiner."
Het zuivere Torrens-stelsel brengt mede, dat ieder certificaat
éénmaal kan worden overgedragen, dat dus ieder verkrijger, om de
beschikkingsbevoegdheid te erlangen, zijn titel moet laten viseeren
Vgl. Jaarcijfers n°. 11 p. 168.
s) Laferrière, Principes de la rèvolulion francaise 1850/51 p. 159.
