9
zulks doen zonder eene conscientieuse verificatie. Die verificatie is
voor het verkeer eene belemmering; zij kan den partijen moeite,
geld en tijd kosten. Moeite, wanneer bewijsstukken gevorderd worden,
die niet gemakkelijk zijn te leveren; geld, wanneer die stukken niet
gratis worden verstrekt; tijd, indien de verificateur niet spoedig tot
een besluit komt. Daarbij is de druk zeer ongelijk, want alles
hangt af van de persoonlijkheid des verificateurs: is hij luchthartig,
dan gaat de inschrijving vlug genoeg, is hij zwaartillend, de belet
selen nemen geen einde. Ook voor gunstbetoon en willekeur is
hier evenals bij iedere gezagsoefening ruime plaats. Dit alles kan
men alleen wegnemen, door aan de ingeschreven rechthebbenden,
voor zoover zij dit verlangen, verhandelbare certificaten uit te reiken,
d. w. z. door het grondbezit franchement te mobiliseeren.
Twee argumenten worden tegen dit betoog aangevoerdTen
eerste, dat de ambtelijke verificatie, die door ons met zoo zwarte
kleuren wordt geschilderd, in wezen dan toch niet verschilt van de
particuliere verificatie des titels, die thans geen verstandig verkrijger
achterwege laat. Wat doen wij anders, zeggen de voorstanders van
het positieve stelsel van openbaarheid, dan dat wij de particuliere
verificatie in eene ambtelijke herscheppen Inderdaad, mijne Heeren,
Gij doet niets anders, maar het is juist op die kleinigheid, dat wij
niet gesteld zijn, omdat zij aan alle verkeersvrijheid een einde maakt.
Thans verifieert de verkrijger; hij bepaalt omvang, richting, duur
van het onderzoek; kiest zijne handlangers; trekt de conclusiedekt
zich in de mate, die hem wenschelijk schijnt, door onderpand of
borgtocht. Maakt men daarentegen de inschrijving van een ambte
lijk onderzoek afhankelijk, dan is het feitelijk de Staat, die beslist,
of de burgerrechtelijke handeling plaats zal hebben, ja dan neen.
Dit is het, wat wij ongewenscht achtendit is het, wat ons een
positief stelsel van openbaarheid zonder het correctief der mobilisatie
doet verwerpen. In de tweede plaats beweert men, dat ons de
feiten ongelijk geven, en herinnert er ons aan, dat tegen feiten niet
te disputeeren valt. Het feit waarop men doelt, is het Torrens
stelsel, en de inkleeding als volgt. „Bij onze tegenvoeters in Australië,
heeft men een positief stelsel van openbaarheid zonder mobilisatie,
l) Treub, W. v. N.-A. no. 1183 p. 426.