EEN TERUGBLIK
Het Fransche spreekwoord: „II faut juger les écrits d'après leur
date" is in den loop der tijden al te vaak uit het oog verloren bij
de beoordeeling van ons kadaster. Iets afkeuren als onvoldoende
voor den tegenwoordigen tijd en wat beters daarvoor in de plaats
te wenschen, is nog iets anders dan het bestaande te veroordeelen
zonder vorm van proces of het voor te stellen als uitvloeisel van
bekrompenheid, waaraan wij niet meer heeten te lijden!
Inderdaad gaat het gemakkelijk 60 a 80 jaren na dato te zeggen
Men had zóó en zóó moeten doen, want dit deugt niet, maar M.H.
dat is onbillijk. Wij oudere ambtenaren hebben met ons troetelkind
te veel beleefd dan dat wij niet trotsch zouden zijn te hebben mede
gewerkt om een fiscaal kadaster voor ondergang te behoeden niet
alleen, maar het zóó gemaakt te hebben, dat, trots de minachting
der wetenschappelijken, nog meerderen telkens op nieuw troost en
heil zoeken bij ons bestaand kadaster.
Wat was het geval in het begin dezer eeuw?
Er werd grondbelasting geheven onder den naam van verponding.
De gegevens voor een juiste heffing waren weinige, zoo ze al bestonden.
Er was ontevredenheid over ongelijkheid in den omslag. Men wilde
door kadastreering die ongelijkheid doen ophouden. Alzoo werd
besloten tot de invoering van een perceelsgewijs kadaster, dat zoowel
de opper,vlakte als de belastbare opbrengst van elk eigendom met
juistheid zou aanwijzen.
Door een kadaster zouden de klachten omtrent onevenredigheid in
de schatting vervallen en de belastbare opbrengst, door het kadaster
aangewezen, zou de vaste en onveranderlijke grondslag voor de
heffing zijn.
Geen spoor van iets anders te vinden, dan van een belasting
kadaster.
Voordracht gehouden op de jongste algemeene vergadering.
