75
Strafr. bedreigd, wel niet ontloopen, maar de grenzen van het eigen
domsperceel worden daardoor nog niet teruggevonden.
De betrokken koopers zullen dan trachten tot eene schikking te
komen en eene scheiding vaststellen. Wellicht komen zij tot de
ontdekking, dat de verkaveling, met het oog op de bestemming, die
zij aan het gekochte hebben gegeven, niet oordeelkundig is geschied.
Zij gaan dan over en weer ruilen, welke ruiling echter niet bij eene
akte geconstateerd wordt. Hebben zij intusschen hypotheek gegeven
op het gekochte, dan is de hypotheek gevestigd op een onderpand,
dat ook bij executie niet kan worden aangewezen.
Nu worden weliswaar bij groote verkoopingen dikwijls verkoop
boekjes uitgegeven, waaraan kaartjes gehecht zijn, waarop de te
veilen perceelen zijn voorgesteld, maar deze voorstelling is somtijds
van dien aard, dat, met de kaartjes in de hand, de grenzen der
perceelen niet op het terrein kunnen gevonden worden. Mij zijn
gevallen bekend, waarin zells de verkoopers de grenzen der perceels
gedeelten niet wisten aan te wijzen.
Die kaartjes zijn dikwijls niets anders dan onnauwkeurige schets-
teekeningen, waarop de nieuw gevormde grenzen niet door meetcijfers
vastgelegd zijn, en wanneer dit al eens het geval is, wat althans
in Friesland tot de hooge uitzonderingen behoort dan nog worden
die kaartjes niet aan de akte vastgehecht en daarmede openbaar
gemaakt. Bij de uitvoering der overeenkomst kan men er zich dus
niet op beroepen.
De koop-overeenkomst berust geheel op den wil van partijen,
waaromtrent overeenstemming moet bestaan; toch zijn gevallen aan
te wijzen zoo ook in enkele der onderzochte akten waarin
de koopers verklaren het gekochte wel te kennen, terwijl duidelijk
is, dat zulks niet waar geweest kan zijn.
De notaris, die het te veilen goed in verkoopboekjes omschrijft
en daarvan eene voorstelling geeft op een bijgevoegd kaartje, doet
althans eene poging, om het object aan te duiden, voordat de
overeenkomst tot stand komt. Waar de vaststelling van het object
echter aan de koopers wordt overgelaten, of waar dat object bij de
akte zoodanig omschreven wordt, dat blijkbaar de verkooper en de
notaris alleen aan den vorm hebben willen voldoen, terwijl zij het
object niet wisten aan te wijzen, daar moet men gaan denken aan