75 Strafr. bedreigd, wel niet ontloopen, maar de grenzen van het eigen domsperceel worden daardoor nog niet teruggevonden. De betrokken koopers zullen dan trachten tot eene schikking te komen en eene scheiding vaststellen. Wellicht komen zij tot de ontdekking, dat de verkaveling, met het oog op de bestemming, die zij aan het gekochte hebben gegeven, niet oordeelkundig is geschied. Zij gaan dan over en weer ruilen, welke ruiling echter niet bij eene akte geconstateerd wordt. Hebben zij intusschen hypotheek gegeven op het gekochte, dan is de hypotheek gevestigd op een onderpand, dat ook bij executie niet kan worden aangewezen. Nu worden weliswaar bij groote verkoopingen dikwijls verkoop boekjes uitgegeven, waaraan kaartjes gehecht zijn, waarop de te veilen perceelen zijn voorgesteld, maar deze voorstelling is somtijds van dien aard, dat, met de kaartjes in de hand, de grenzen der perceelen niet op het terrein kunnen gevonden worden. Mij zijn gevallen bekend, waarin zells de verkoopers de grenzen der perceels gedeelten niet wisten aan te wijzen. Die kaartjes zijn dikwijls niets anders dan onnauwkeurige schets- teekeningen, waarop de nieuw gevormde grenzen niet door meetcijfers vastgelegd zijn, en wanneer dit al eens het geval is, wat althans in Friesland tot de hooge uitzonderingen behoort dan nog worden die kaartjes niet aan de akte vastgehecht en daarmede openbaar gemaakt. Bij de uitvoering der overeenkomst kan men er zich dus niet op beroepen. De koop-overeenkomst berust geheel op den wil van partijen, waaromtrent overeenstemming moet bestaan; toch zijn gevallen aan te wijzen zoo ook in enkele der onderzochte akten waarin de koopers verklaren het gekochte wel te kennen, terwijl duidelijk is, dat zulks niet waar geweest kan zijn. De notaris, die het te veilen goed in verkoopboekjes omschrijft en daarvan eene voorstelling geeft op een bijgevoegd kaartje, doet althans eene poging, om het object aan te duiden, voordat de overeenkomst tot stand komt. Waar de vaststelling van het object echter aan de koopers wordt overgelaten, of waar dat object bij de akte zoodanig omschreven wordt, dat blijkbaar de verkooper en de notaris alleen aan den vorm hebben willen voldoen, terwijl zij het object niet wisten aan te wijzen, daar moet men gaan denken aan

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1894 | | pagina 75