II
Het kadastrale vraagstuk.
Naar gelang van het doel, waarvoor het kadaster wordt opgemaakt,
onderscheidt men belasting- en eigendomskadasters.
Een belastingkadaster dient voor de perequatie der grondbelasting.
Een eigendomskadaster dient bovendien of uitsluitend om de rechts
zekerheid van den grondeigendom te bevorderen.
Voor een belastingkadaster is groote nauwkeurigheid geen vereischte.
Daarvoor is het voldoende de cultuur- en schijnbare bezitsgrenzen
globaal op te meten. Groote nauwkeurigheid in de meting ter
bijhouding der kaart, waarbij deze vage, veranderlijke grenzen als
grondslag moeten dienen, is toch niet bereikbaar.
Van een eigendomskadaster daarentegen behoort de opmeting der
door de eigenaars contradictoir vastgestelde eigendomsgrenzen met
groote nauwkeurigheid en afdoende controle te geschieden en verband
te houden met door driehoeksmeting bepaalde vaste punten, die ook
voor eene duurzame bijhouding moeten dienst doen. Een dergelijk
kadaster is een deugdelijk middel om het beginsel der specialiteit
in het hypotheekstelsel door te voeren en tevens om de rechtszeker
heid van den grondeigendom te vermeerderen. Deze wordt bepaald
1°. door de wettelijke regeling der wijzen van eigendomsver-
krijging (titel).
2°. door de wijze van grensconstateering (het onderwerp dezer nota).
Deze twee factoren oefenen invloed uit op de rechtszekerheid van
den grondeigendom in geheel verschillenden zin en in hoofdzaak
onafhankelijk van elkander. Wel kan men zeggen, dat het beste
stelsel van eigendomsverkrijging onvolledig is zonder een eigendoms
kadaster, doch het laatste geeft groote voordeden onder elk stelsel,
niet het minst onder het negatieve.
