90
De polygoonmeting, die grondslag der perceelsgewijze opnemingen,
komt in ons land zoo mogelijk nog minder dan eenig ander onder
deel der lagere geodesie tot haar recht.
De samenstelling van het net der meetlijnen wordt er ongelooflijk
door vereenvoudigd, de lange lijnen en mooie gezochte con
structies is zij, en met reden, hoogst vijandig; maar zal ze alles
schenken wat zij vermag, dan eischt ze een teere verzorging, een
heel gering deel van die koesterende liefde waarvan zoo hoog wordt
opgegeven, welke naar men zegt, door alle geslachten van land
meters het kadaster werd toegedragen.
Van dit warme gevoel bespeurt ze helaas nog bitter weinig, 't zou
dan ook best mogelijk kunnen zijn dat afwijkingen op haar reke
ning worden gesteld waaraan zij part noch deel heeft.
Over de formules afgedrukt boven de kolommen 14, 15, 16, 17
een paar opmerkingen.
Een constante lengtefout van 0.0005 kennen we nog niet
in Nederland, de waarde q1 is hier te lande zelfs steeds o.
Zijwaartsche afwijkingen van een polygoontrek, daarvan hooren
we in ons goede vaderland nooit; een polygoontrek krijgt onder
onze handen zooiets niet in den zin, dorst ze het onverhoopt wagen,
voor goed deden we het heele opnemingsstelsel in den ban; cp is
dus ook steeds o.
En waar ze nul is stijgt ze natuurlijk nooit boven 0.0003waar
mede de overbodigheid van e en c voldoende is aangetoond.
Tot ons leedwezen moeten we verklaren toch te stuiten op fy en
fx, hoe dat mogelijk is begrijpt niemand onzer, knappe koppen staan
op het punt in de war te raken, uitsluitend door hierover te denken,
maar handige en gemoedelijke naturen blijven gezond, en moffelen
die fy en fx weg, zich wel bewust, dat ze uit de heele of halve riem
Hollandsch papier nimmer meer zijn op te diepen.
De berekening van polygonen geschiedt hier te lande soms in een
formulier tintelend van oorspronkelijkheid; wat te bewijzen is, immers,
de brekingshoek heet An, en de neiging, meer gedistingeerd maar ook
oneigenlijk „azimuth" geheeten; wordt voorgesteld door den vorm:
an an—1 An i 180.
De polygoonlijn wordt wijders nog niet door een letter aangeduid,
in plaats van log sn sin vn wordt meer wetenschappelijk geschreven:
