Invoering van het rechtsgeldig kadaster in Frankrijk.
Wie eene studie maakt van fransche toestanden op het gebied
van zekerheid van grondeigendom, van hypotheekstelsel en kadaster,
wordt telkens getroffen door de groote overeenstemming tusschen de
toestanden en misstanden dddr en hier te lande.
Geen wonder voorwaar.
Onze zoogenaamde nationale wetgeving, ingevoerd geruimen tijd
na de herwinning onzer onafhankelijkheid, met name ons burgerlijk
recht, is in zijn wezen fransch, ons hypotheekstelsel fransch, ons
kadaster zuiver fransch.
Niet fransch echter is ons voorschrift om, ten behoeve van de
boekhouding, de onroerende goederen in de akten aan te duiden
naar de kadastrale kenmerken en, daarmee in nauw verband, onze
bijhouding van het kadaster.
De kadastrale kaart is in Frankrijk nimmer bij gehoudenDit,
gevoegd bij het veelvuldig ontbreken van duurzame afbakening
der eigendommen waardoor onophoudelijk processen ontstaan, vormt
de hoofdoorzaak van het geheel onvoldoend grondcrediet, vooral
voor den kleinen eigenaar. De moeite en kosten verbonden aan
een onderzoek der titels loopen voor groote en kleine eigen
dommen in den regel niet veel uiteen, zij drukken alzoo op den
kleinen man het zwaarst, die dikwijls 6 h 10 procent en meer (de
kosten meegerekend) voor hypotheek moet betalen.
Pogingen om door hypotheek- en landbouwbanken hierin verbete
ring te brengen werkten soms het tegendeel uit dan er mee bedoeld
werd. Die banken hebben volgens eene teekenachtige uitdruk
king het kapitaal van het platteland gedraineerd naar de steden,
doch de irrigatie in omgekeerden zin laat zich steeds wachten.
Sinds tientallen jaren werd dan ook van alle zijden aangedrongen
op vernieuwing van het kadaster en hervorming van het hypotheek-