35 meting, al wordt die door anderen voortgezet, zal Schols' naam onafscheidelijk verbonden blijven. Dat onderscheidingen van velerlei aard Schols werden aangeboden is niet meer dan natuurlijk. Het doctoraat honoris causa in de wis- en natuurkunde der Leidsche Universiteit, het lidmaatschap der Academie van Wetenschappen vielen hem ten deel. De orden van den Neder- landschen Leeuw en van den Rooden Adelaar van Pruissen sierden zijn borst. Hoezeer die onderscheidingen waardeerende, bleef Schols toch de eenvoudige geleerde, wars van alles wat hem ondegelijk voorkwam. Schols had slechts een passie; „Werken!" kende bij al zijne hande lingen slechts een enkelen drijfveer: „Plicht." Arbeidende onder lijden, ja tot in zijne stervensure, met een geestkracht, waarover onze bewondering niet in woorden is te vertolken, is Schols niet alleen voor zijne tijdgenooten maar ook voor volgende geslachten een voorbeeld, dat men kan trachten na te volgen, maar dat zeker niet zal worden geëvenaard. DelftMaart 1897. N. WlLDEBOER.

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1897 | | pagina 37