115
bekende „toren van Babel". Nu was echter ook het einde van
het Babylonische rijk nabij; het door de weelde bandeloos ge
worden volk ontzenuwde meer en meer, en reeds 25 jaren na
den dood van dezen vorst werd het rijk door den Perzischen
koning Cyrus vernietigd; toen Babel in opstand kwam werden de
muren der hoofdstad door Darius I geslecht en Babyion werd
onder den naam van „Babirus" eene perzische provincie. Nadat
het onder de heerschappij van Alexander den Groote gekomen
was, werd het aan Seleucis I toegewezen. De Parthen ontnamen
Babylon in 140 v. C. aan de Syrische beheerschers en moesten
het op hunne beurt weer aan de Romeinen afstaan. Nadat Moha-
meds opvolgers in 650 aan het rijk der Sassaniden een einde
gemaakt hadden, werd Babylon met Bagdad als hoofdplaats de
zetel der kalifen. Sedert 1638 is het onder Turksche heerschappij
gekomen.
De vruchten van eene 4000 jarige vlijt gingen helaas geheel
verloren door de nalatigheid der turksche regeering en de luiheid
der bewoners, het laten vervallen der kanalen ontnam aan het
land de vruchtbaarheid, en waar vroeger trotsche steden als Babel
en Ninivé lagen, staan thans armzalige dorpen of hier en daar
verspreide bedouinententen.
Achtereenvolgens in verschillende hoofdstukken behandelt de
Heer Eiffler de politieke-, godsdienstige- en sociale aangelegen
heden der Assyriers en Babyloniers, hun godsdienst en taal, de
door hen gebruikte werktuigen, hunne bouwwerken, hun handel en
verkeer, en de Babylonische weelde die in de oudheid spreek
woordelijk was.
Al deze onderwerpen, hoezeer alleszins lezenswaard zullen wij
niet nader behandelen, daar het ons in de eerste plaats te doen
is om meer speciaal de mathematische ontwikkeling der oude
Babyloniers nategaan. Een enkel woord echter over hun schrift.
Het schrift van de oude volken van Euphraat en Tigris had
veel overeenkomst met de Egyptische hyroglyphen en het Chi-
neesche schrift, met dit verschil, dat, waar als gevolg van het
schrijven op dierenhuiden bij de Egyptenaren steeds „ronde"
teekens werden gebruikt, de bewoners van Assyrie en Babylonie
het hoekige wigvormige zoogenaamde „Keilschrift" gebruikten, een