120 De el zelf verdeelde men in 5 deelen van 12 lijnen, terwijl 60 ellen gelijk waren aan een „Plethron". Voorts onderscheidt Brandis gewone- en astronomische maten. Zijn stelsel ziet er dus als volgt uit: Farsange 30 stadiën 180 Plethren 10800 ellen 18000 voet 648000 lijnen. En Aequator 24 farsangen 720 stadiën 43200 minu ten 2592000 seconden. Verschillende fransche geleerden hebben zich eveneens met het vraagstuk bezig gehouden. Enkele kenmerkende verschillen waartoe hunne onderzoekingen leidden willen wij nog even mededeelen. Zoo verdeelde Len or mant de el in 5 palmen, de palm in 3 vingers, de vinger in 2 lijnen, voorts spreekt hij van eene „diante" 2 stadiën, en van eene dagmars 4 farsangen 120 stadiën. Oppert neemt eene dubbele verdeeling van de el aan, eene in 5 en eene andere in 6 deelen, het zesde deel van de el noemt hij „palm", 3 palmen vormen eene spanne, die in 2 deelen „Sulum" genaamd, en in 60 deelen „nagels" verdeeld zijn. De palm verdeelt hij in 4 vingers „ubanu" zoodat de el 24 ubanu wordt. Bij de verdeeling in 5 deelen noemt hij ieder gedeelte „hand", drie daarvan vormen den voet, terwijl deze laatste verdeeld is in 12 duimen van 6 nagels. Ook Aurès neemt deze verdeeling in 5 en 6 deelen aan. De el was volgens hem 2 spannen, iedere spanne 3 kleine palmen, 1 palm 4 vingers. Bij de verdeeling in 5 deelen wordt de el 5 groote palmen iedere palm 4 duimen, 3 groote palmen vormen 1 voet 12 duimen. Voorts zijn 5 voet 1 dubbele schrede, de schrede werd genoemd naar eene Assyrisch-Babylonische steensoort van die afmetingen. Aurès haalt de volgende „veldmaten" aan: Pertica 12 spannen 6 ellen. Plethron 120 id. 60 id. Soss ellen. Stadium 720 id. 360 id. ammat-gagar. Half plethron 10 voet. id. stadium 60 id.

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1899 | | pagina 124