223
NASCHRIFT.
De hartelijke en opgeruimde stemming die tijdens de vergadering
heerschte, vindt men in nog ruimere mate terug aan het gemeen
schappelijk diner, waar ongeveer de helft der opgekomenen zich
hebben vereenigd.
Toen het uur van scheiden naderde herdacht nog de Voorzitter,
de heer Hoffmann het 15-jarig bestaan van onze vereeniging met
de volgende toespraak:
Herinneringsdagen bezitten de eigenschap ons in eene feestelijke
stemming te brengen, hun beroep op ons gevoel is krachtiger,
naarmate het verleden waaraan zij doen terugdenken eervoller is.
De verjaardagen van ons vereenigingsleven oefenen een be
zielenden invloed op ons uit, die ten goede komt aan de belangen
der groote gemeenschap waarvan wij deel uitmaken, aan den
Nederlandschen Staat.
Voor den dag van heden, onzen vijftienden feestdag, geldt deze uit
spraak meer nog dan anders, wijl wij er een lustrum mede afsluiten.
Feesten verbonden wij daaraan niet. Ik zal niet in bonte rij
aan u voorbijvoeren onze kadastrale geschiedkundige feiten, daarvoor
is het hier niet de plaats, doch slechts aanstippen, dat de voor
vijftien jaren doelloos ronddolende eenlingen, thans, door aaneen
sluiting, een macht ten goede zijn geworden in den Staat.
Voor vijftien jaren bestond nog geen krachtig openbaar kadastraal
leven, heden zijn zij ontelbaar, die met geheele toewijding van
hun persoon, door woord en door daad, doen blijken van hunne
belangstelling in het door de Vereeniging voor Kadaster en Land
meetkunde aan de orde gestelde vraagstuk.
Wil met mij huldigen het drietal der onzen, waarvan helaas
twee afwezig, wier initiatief wij deze heuchelijke uitkomst danken
Heil! worde toegeroepen: aan de Koningh, Boer en Thonus,
en driewerf heil! aan hunne schepping: „De Vereeniging voor
Kadaster en Landmeetkunde", want aan haar is de toekomst, zij
zal blijken te behooren tot „the fittest to survive," worstelend zal
zijn overwinnen!
Onze Vereeniging en dat drietal, zij deze dronk gewijd!
DE VOS.
