120
Al dadelijk worden we nu voor de vraag gesteld: is positieve
specialiteit bestaanbaar met een fiscaal kadaster?
Eene positieve specialiteit baseeren op een fiscaal kadaster zoodat
grenzen, die nimmer eigendomsgrenzen waren en door den land
meter maar eigenmachtig als zoodanig zijn aangenomen, in het
vervolg de eigenaren zouden binden, strijdt met alle logica en met
het rechtsgevoel.
Wanneer echter de praktijk en de noodzakelijkheid, wegens gemis
aan betere hulpmiddelen om grensgeschillen te beslechten, daarheen
voeren, dan ligt de conclusie voor de handin het vervolg behooren,
althans bij vernieuwing van het kadaster, de eigendomsgrenzen
vooraf door de eigenaren vastgesteld en aangewezen m. a. w. gede-
limiteerd te worden, zoodat eene positieve specialiteit kan steunen
op een rechtsgeldig kadaster. Eene positieve specialiteit en een
fiscaal kadaster zijn niet met elkaar te rijmen.
Wel te rijmen is positieve specialiteit met ons hypothecair stelsel
en waarom?
Dat grensverandering of grensverschuiving heeft plaats gehad kan
onder een kadaster met bewijskracht worden geconstateerd. Daarom
zullen de eigenaren niet meer trachten om zich ten koste van den
buurman te bevoordeelen.
De werking der verjaring zal onder een kadaster met bewijskracht
dan ook in den regel slechts worden gevoeld als grensverschuiving
heeft plaats gehad, d. w. z. bij veranderingen, die langzamerhand en
onopgemerkt tot stand komen, maar waaraan usurpatie vreemd is.
Zoodra de afwijkingen, die daardoor tusschen plan en terrein ont
staan, worden ontdekt zullen de eigenaren meestentijds er toe over
gaan om daaraan een einde te maken met behulp van de ambtenaren
van het kadaster, en eene grensregeling maken, vooral als die op
eenvoudige minder kostbare wijze kan tot stand komen. Zoodanige
grensregeling, openbaar gemaakt, zal tengevolge hebben dat het
plan in overeenstemming wordt gebracht met het terrein.
Maar al ware het anders en heeft usurpatie werkelijk plaats gehad,
dan nog blijft de leer, dat men in eiken stand van het geding zich
beroepen kan op verkrijging door verjaring, onaangevochten.
Het bewijs omtrent de grenzen van zijn object vindt de eigenaar
in het kadaster met bewijskracht, de bewijslast, dat de grenzen
door verjaring zijn veranderd, rust op den buurman, die zulks
beweert. Het kadaster wacht af of dat bewijs zal worden geleverd
