121
en het vonnis, waarbij is beslist dat de grenzen door verjaring zijn
gewijzigd en dat tevens eene aanwijzing bevat van de vastgestelde
grenzen, zal, openbaar gemaakt, bij het kadaster worden toegepast.
Zoodanig vonnis behoeft niet eens te worden gevraagd door den
eigenaar, die bij grensverandering zich beroept op verkrijging door
verjaring en meent het op die wijze verkregen perceelsgedeelte
te kunnen vervreemden. Hij behoeft dat behoorlijk omschreven
perceelsgedeelte, om het even of het volgens het kadaster aan zijn
buurman behoort, slechts over te dragen, en de overschrijving der
akte zal weer tengevolge hebben dat de grenzen van het eigendoms
perceel bij het kadaster worden gewijzigd. Blijkt bij de opmeting,
dat de buurman geen toestemming geeft tot de grensverandering,
dan wordt de nieuwe grens als eene betwiste op de kaart aangeduid.
Geheel in de lijn van ons hypothecair stelsel, wordt bij het
kadaster niet gevraagd naar het recht van den vervreemder, wat
trouwens niet noodig is, omdat de bewijskracht daaraan toegekend
medebrengt dat ten allen tijde kan worden bepaald over welk deel
van het object hetzij dan al of niet rechtmatig is beschikt.
Eene dergelijke wijziging der kaart verkort ook geenszins het recht
van den buurman om eene revindicatie in te stellen vóór dat
de verjaringstermijn is verstreken, zij kan hem zelfs bijtijds
wakker maken.
Maar om positieve specialiteit te kunnen verkrijgen is delimitatie
door den eigenaar noodig en daarbij, zegt men, kunnen de rechten
van derden belanghebbenden, b.v. die van den hypotheekhouder
worden verkort. Men vergeet dan evenwel dat de actio Pauliana
nog kan worden ingesteld en dat bij de delimitatie meer gedacht
moet worden aan daden van eenvoudig beheer dan aan bedriege-
lijke verkorting van de rechten van den schuldeischer.
De overweging echter dat de rechten van den hypotheekhouder
bedriegelijk verkort kunnen worden door grensverandering en dat
de toewijzing van de ingestelde actio Pauliana tengevolge heeft dat
de vorige toestand moet worden hersteld zal er juist toe leiden om
naar de positieve specialiteit van een kadaster met bewijskracht te
verlangen.
Delimitatie brengt mede geloofwaardigheid van de grenzen die
bij het kadaster zijn vastgesteld, dientengevolge is de hypotheek
houder ten allen tijde in staat om de uitgestrektheid van het
hypothecair onderpand te beoordeelen, zelfs bij nalatigheid van den
