123
nemen we aan, dat het gebruik van dat nommer gebiedend is
voorgeschreven en onderscheiden verder twee gevallen: 1°. de
overdracht van geheele eigendomsperceelen en 2°. de overdracht
van gedeelten daarvan.
Bij overdracht van een geheel kadastraal perceel heeft men in
den regel de bedoeling om te beschikken over het object van
eigendom met alle rechten, welke de vervreemder daarop uitoefent
of kan uitoefenen. Men draagt dan over niet alleen het eigendom,
zooals dat wordt bezeten, maar ook dat deel van den eigendom,
waarvan het bezit is bij den naastgelegen eigenaar, maar nog niet
zóó lang, dat deze zich reeds zou kunnen beroepen op verkrijging
door verjaring. In de akte wordt dan ook in den regel opgenomen
de clausuledat het perceel wordt overgedragen zoo groot en klein
als het werkelijk is met alle rechten, welke de eigenaar daarop
uitoefent of kan uitoefenen, ofschoon men weet, althans kan weten,
dat uit niets blijkt tot hoever het eigendom zich werkelijk uitstrekt.
Men noemt alleen het kadastrale nommer en nadat de akte is
overgeschreven wordt ten hypotheekkantore, in het reg. n°. 69,
verwezen naar het algemeen register en vandaar weder naar het
overschrijvingsregister, alsof het vanzelf sprak dat het overgedragen
eigendomsperceel door het genoemde nommer volkomen zou zijn
bepaald. Er wordt dus gehandeld alsof we reeds leven onder een
hypothecair stelsel, waaraan een kadaster met bewijskracht ten
grondslag is gelegd, voor de kadastraal-hypothecaire boekhouding
echter met gevolgen die naar onderstaand voorbeeld kunnen worden
beoordeeld.
Perceel van A is met hypotheek bezwaard. Daarna sticht B eene
schuur, waarvan het gearceerde deel na kaarteering zou schijnen te
staan op het perceel van A. Gevolgen: B's perceel wordt 1°. in
Volle lijnen perceelgrenzen (fiscaal kadaster).
Stippellijn werkelijke eigendomsgrens (rechtsgeldig kadaster).
