147
de bewaring van het kadaster registers, waarop vermeld staat wie
bezitters van de in kaart gebrachte grondstukken zijn. De kaarten
en registers worden geregeld bijgehouden. Worden de in kaart
gebrachte grondstukken aan een ander overgedragen, dan wordt de
noodige verandering in de registers gebracht. Komt een gedeelte
van een onder een bepaald nummer bekend grondstuk in het bezit
van een ander, dan heeft óf een opmeting van den nieuwen plaat
selijken toestand en een splitsing van het grondstuk op de kaart
plaats, óf wel de kaart blijft onveranderd, maar in de registers wordt
aangeteekend dat het grondstuk aan meer dan één persoon toebehoort.
Deze kaarten en registers van het kadaster nu strekken tot
grondslag van de boekhouding, welke de Staat heeft omtrent de
rechten die eigenaars, vruchtgebruikers en anderen op die verschil
lende in kaart gebrachte grondstukken hebben.
Dat ziet er dus uit als een puike regeling. De grenzen der
grondstukken zijn op de kadastrale kaarten te vinden; de namen
der rechthebbenden op die grondstukken in de kadastrale en hypo
thecaire registers. „Mein Liebchen was willst du noch mehr!'
Jammer genoeg is het verband tusschen de kadastrale kaart en
de rechten der personen op de grondstukken, welke zij aangeeft,
minder innig dan bij oppervlakkige beschouwing het geval schijnt.
Het is geen uitzondering dat er een afwijking van 5 tot 10 pet.
is tusschen de werkelijke grootte van een perceel en de grootte
volgens de kadastrale kaarthet komt herhaaldelijk voor, dat iemand
die alleen en uitsluitend eigenaar is van zijn grond, door een
verschil tusschen den werkelijken en den genoteerden toestand, bij
het kadaster bekend staat als een of meer mede-eigenaren van zijn
grond te hebben; en een eigenaar die stellig weet dat zijn grond
niet met hypotheek is bezwaard, komt nu en dan tot de minder
prettige ontdekking dat, wegens verschil tusschen kadastrale en
werkelijke waarheid, zijn eigendom in de hypothecaire boekhouding
als wél met hypotheek bezwaard bekend staat.
Nu behoeft men geen landmeter of geen notaris te wezen om
te begrijpen dat zulk een toestand tot onzekerheid, ongerief, pro
cessen en kosten aanleiding geven kan en aanleiding geven moet.
Men is als leek licht geneigd de schuld van dien toestand op
den landmeter te schuiven. Als de landmeters de grenzen der
perceelen maar behoorlijk opmaken, konden dergelijke dingen niet
gebeuren, zou men zoo zeggen. Maar een landmeter kan alevel
