lis
De hypotheekbewaarder riep een verleden op, dat haast terug
voerde tot de dagen van hun beider jeugd, toen zij aan hetzelfde
kantoor Winschoten werkzaam, ieder op zijne wijze en naar
de mate zijner krachten, in verschillende ambtsbediening het gemeen
schapsbelang behartigden.
Hulde bracht hij, voor de welwillende en voorkomende wijze
waarop de heer Heykoop de man van de techniek steeds
bereid was om voor hem aan wien de boekhouding op den
grondeigendom is opgedragen hel hobbelige veld van kaarten
en veldwerken te effenen, waarop hij zich nu en dan moet bewegen.
Rustig gezeten in een stoel, waaruit hij zich een oogenblik ver
hief, richtte daarop een bijna negentigjarige het woord tot den
scheidenden ambtenaar.
In het jaar 1846, zoo begon de heer A. Cl. Hessels, mocht ik
je, gij waart toen nog niet veel meer dan een knaap, het welkom
toeroepen bij uw intrede in ons geliefd dienstvak.
Ik hoop, Heykoop, wij waren niet altijd saam, alle bijzonder
heden van uw ambtelijk leven zijn mij dus niet bekend, dat gij
heden op vele gelukkig doorleefde ambtelijke jaren zult kunnen
terugblikken.
Ik zegen het lot dat mij toestond, aan de kleine betooging die
uw persoon geldt, te kunnen deelnemen, en ik acht mij gelukkig
op mijn welkom van weleer, thans een hartelijken afscheidsgroet
te kunnen laten volgen.
Welverdiend is de rust, die gij gaat genieten, volstrekt zal zij
niet zijn, daartoe zijt gij U te zeer bewust van het „rust roest"
leef de nieuwe en laatste toekomst die gij tegemoet gaat, nog lange,
lange jaren en, mag ik U nog een raad geven als in de dagen toen
gij kweekeling bij mij waart, volg dan ook in dit opzicht,
mijn voorbeeld.
Zichtbaar aangedaan, hoogst gevoelig voor de welverdiende hulde
hem gebracht, betuigde de heer Heykoop aan alle aanwezigen
zijn dank voor de wijze, waarop zijn heengaan tot een onvergetelijk
feit voor hem was gemaakt.
Toen volgden nog handdrukken en hartelijke persoonlijke wenschen
en werd het onmogelijke beproefd, n.l. om met den vertrekkenden
vriend in enkele oogenblikken diens 49 dienstjaren te doorleven.
