123 verkregen, door middel van het azimuth van een der berekende zijden. De laatste kolom van het formulier werd bestemd voor een eenvoudige controle-berekening. De coördinaten van 66 punten werden langs dezen weg bepaald. Verschillende dezer punten waren bovendien opgenomen aan meet lijnen, gebruikt voor de bepaling van weer andere soortgelijke punten volgens de coördinaten methode, waardoor in bijna alle gevallen een zeer gewenschte controle werd verkregen. Alle werkzaamheden die op de perceelsgewijze meiing betrekking hadden of daarmede konden worden gelijkgesteld, werden verricht met een meetveer van 20 meter, die in twee veeren van 10 meter kon worden gesplitst; in welke eigenschap echter maar een betrek kelijk voordeel schuilt, wijl breuken veelvuldiger voorkomen dan bij de niet splitsbare staalbanden. Een meetketting van 10 meter, waarvan de lengte gedurig tegen die der meetveer werd vergeleken, deed dienst voor aanmetingen en voor het meten van kleine ordinaten. Op het veldwerk werd de aard der opgenomen scheidingen vermeld. Toen liet net van wegen en waterleidingen onherroepelijk was vastgesteld, werd het uitgezet op het terrein. De uitbakening van lijnen, wier lengte afwisselde tusschen 300 en 2200 meter, geschiedde met behulp van den kijker op het hoekmeetinstrument; tegelijkertijd werden om de 75 meter (slag lengte) piketten geslagen, ten behoeve der later uit te voeren waterpassing. Een kielspit ter diepte van 1 d.M. werd hierna door de arbeiders, langs een tusschen de piketten gespannen koord, uitgestoken; de insnijding der eigendomsgrens steil, en de andere insnijding schuin toeloopend. Op dezen arbeid, waartoe ook behoorde het uitzetten der hogen in wegen en waterleidingen, hielden tijdens de uitvoering de commissie leden toezicht, aan de hand van schetskaartjes voorzien van de noodige aanwijzigingen hen door den landmeter uitgereikt. Was de af kieling van een gedeelte van het terrein voltooid, dan vergewiste de landmeter zich ten slotte nog van de nauwkeurig heid der verkregen uitkomsten. Menige ongewenschte rustpoos hadden wij te wijten aan het vee,

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1902 | | pagina 123