Vastlegging van een trigonometrisch punt aan punten
van een net van hoogere orde of aan reeds bepaalde punten
van bet net van lagere orde, ter toelichting
van de nieuwe voorschriften.
Het vastleggen van trigonometrische punten aan bekende punten,
door berekening van ieder punt afzonderlijk, is te verkiezen boven
de methode van vastlegging of aansluiting van een geheel drie-
hoeksnet in eens, aan eenige bekende punten. De toepassing dezer
laatste handelwijze levert weinig bezwaar op bij aansluiting aan
3 bekende punten, desnoods nog aan 4, maar indien men het drie-
hoeksnet wil verbinden aan meer dan 4 bekende punten, wordt
de berekening zeer ingewikkeld. Het net splitsen, d. w. z. één
gedeelte vastleggen aan 3 punten, b. v. A, B en C en een ander
gedeelte aan 2 dezer punten, b. v. A en B en weer een ander
punt D, enz. is in geen geval aan te raden; wijl hierdoor de
betrekkingen, die tusschen de punten van het net bestaan, soms eene
aanmerkelijke wijziging zouden kunnen ondergaan. In dergelijk geval,
dus bij aansluiting aan meer dan drie bekende punten, is het steeds
raadzaam ieder punt afzonderlijk vast te leggen; ook omdat men
dan met geringe moeite de methode der kleinste vierkanten kan
toepassen, welke in ieder opzicht nauwkeuriger uitkomsten levert
dan aansluitingsmethoden, als b.v. parallelle verschuiving, conforme-
overbrenging, enz.
Z Moeten (zie fig. 1)
tusschen de bekende
punten A, B, G, D enz.
ingevoegd worden
de trigonometrische
punten 1, 2, 3 enz.
3 dan kan die invoe
ging of vastlegging
geschieden door punt
1 te verbinden aan de
punten A, B, G en D
van de hoogere orde;
A
Fig. 1.
