113 langs een omweg niets meer of minder dan een kadaster met absolute echtskracht. Want eenerzijds zal bij delimitatie in de overgroote meer derheid der gevallen eensgezindheid der eigenaars met betrekking tot de grenzen bestaan, hetgeen niet uitsluit dal bij de kadastrale vaststelling der grens meer of minder grove vergissingen plaats grijpen, en anderzijds heeft de Nederlandsche jurisprudentie aan de rechtverkrijgenden van art. 1354 B. W een dergelijke uitbreiding gegeven, dat daaronder ook alle verkrijgers onder bijzonderen titel begrepen zijn. Zoo zou de bij de deli mitatie vastgestelde grens ook bindend zijn voor hen, die daarbij geen partij waren geweest, en zou men al de ellende verkrijgen, welke de Pruisische rechtspraak heeft voortgebracht. l) Het eenige, dat in deze toegestaan zou kunnen worden, is dat bij de delimitatie vastgestelde grenzen ook voor de erfgenamen verbindend waren. De beteekenis van een dergelijke bepaling moet men echter niet overschatten. De tijden dat onroerende goederen eeuwen in dezelfde hand blijven is voorbij, ook al bestaat hier en daar nog deze paradijsachtige toestand. In de meeste gevallen evenwel gaat het grondbezit tegenwoordig snel uit de eene hand in de andere over. In elk geval zal bij een eventueele delimitatie zorg gedragen moeten worden dat de bewijsbaarheid zoo goed mogelijk geregeld wordt, dat er zoo sterk mogelijke waarborgen getroffen worden dat de door de eigenaren o\ereengekomen grenzen nu ook nauwkeurig in het kadaster opgenomen worden. De heer Boer noemt op p. 7 twee middelen, waardoor de delimitatie bewijsbaar gemaakt kan worden; ten eerste: het opmaken van een uitvoerig procesverbaal van grensbepaling, onderteekend door de medewerkende eigenaars en ten tweede het zooeven op p. 110 besproken wettelijk vermoeden. De heer Boer geeft de voorkeur aan het tweede middel; ik zou het eerste prefereeren. Daarbij zou ik dan wenschen, dat het procesverbaal werd opgemaakt door den kantonrechter; verder moet het zoo ingericht worden dat ook eenvoudige lieden kunnen begrijpen waarom het gaat. De grens moet dus niet alleen in kadastrale gegevens maar daarnaast op algemeen menschelijke wijze uitgedrukt worden. Het is alweder de tegenstelling tusschen jurist en landmeter, die hier op den voorgrond treedt: terwijl de heer Boer bij het door hem aanbevolen middel tot bewijsbaarmaking der delimitatie alles in de handen des landmeters legt, wil ik zoo gewichtige rechtshandelingen als de delimitatie en de vast legging van deze niet doen plaats grijpen dan onder de controle der juristen. Die z.g. «ellende» is een gevolg van het toekennen van bewijskracht aan kaarten, haastig en slordig opgemaakt voor een ander doel en xonder delimitatie. [Red.]

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1903 | | pagina 113