113
langs een omweg niets meer of minder dan een kadaster met absolute
echtskracht. Want eenerzijds zal bij delimitatie in de overgroote meer
derheid der gevallen eensgezindheid der eigenaars met betrekking tot de
grenzen bestaan, hetgeen niet uitsluit dal bij de kadastrale vaststelling
der grens meer of minder grove vergissingen plaats grijpen, en anderzijds
heeft de Nederlandsche jurisprudentie aan de rechtverkrijgenden van art.
1354 B. W een dergelijke uitbreiding gegeven, dat daaronder ook alle
verkrijgers onder bijzonderen titel begrepen zijn. Zoo zou de bij de deli
mitatie vastgestelde grens ook bindend zijn voor hen, die daarbij geen
partij waren geweest, en zou men al de ellende verkrijgen, welke de
Pruisische rechtspraak heeft voortgebracht. l)
Het eenige, dat in deze toegestaan zou kunnen worden, is dat bij de
delimitatie vastgestelde grenzen ook voor de erfgenamen verbindend waren.
De beteekenis van een dergelijke bepaling moet men echter niet overschatten.
De tijden dat onroerende goederen eeuwen in dezelfde hand blijven is
voorbij, ook al bestaat hier en daar nog deze paradijsachtige toestand. In
de meeste gevallen evenwel gaat het grondbezit tegenwoordig snel uit de
eene hand in de andere over.
In elk geval zal bij een eventueele delimitatie zorg gedragen moeten
worden dat de bewijsbaarheid zoo goed mogelijk geregeld wordt, dat er zoo
sterk mogelijke waarborgen getroffen worden dat de door de eigenaren
o\ereengekomen grenzen nu ook nauwkeurig in het kadaster opgenomen
worden. De heer Boer noemt op p. 7 twee middelen, waardoor de
delimitatie bewijsbaar gemaakt kan worden; ten eerste: het opmaken van
een uitvoerig procesverbaal van grensbepaling, onderteekend door de
medewerkende eigenaars en ten tweede het zooeven op p. 110 besproken
wettelijk vermoeden. De heer Boer geeft de voorkeur aan het tweede
middel; ik zou het eerste prefereeren. Daarbij zou ik dan wenschen, dat
het procesverbaal werd opgemaakt door den kantonrechter; verder moet
het zoo ingericht worden dat ook eenvoudige lieden kunnen begrijpen
waarom het gaat. De grens moet dus niet alleen in kadastrale gegevens
maar daarnaast op algemeen menschelijke wijze uitgedrukt worden. Het
is alweder de tegenstelling tusschen jurist en landmeter, die hier op den
voorgrond treedt: terwijl de heer Boer bij het door hem aanbevolen middel
tot bewijsbaarmaking der delimitatie alles in de handen des landmeters
legt, wil ik zoo gewichtige rechtshandelingen als de delimitatie en de vast
legging van deze niet doen plaats grijpen dan onder de controle der
juristen.
Die z.g. «ellende» is een gevolg van het toekennen van bewijskracht aan
kaarten, haastig en slordig opgemaakt voor een ander doel en xonder delimitatie.
[Red.]