Het 10de Nederlandsck Natuur- en Geneeskundig Congres.
Dr. J. J. A. Muller.
De heer Muller, lid van het Kon. Instituut van Ingenieurs,
oud-majoor der genie O.-I. L., die een paar jaar geleden dooi' de
Utrechtsche Universiteit tot doctor honoris causa benoemd werd
voor wetenschappelijke verdiensten in verband met zijn triangulatie-
arbeid in Ned-Indië, begon met in herinnering te brengen dat met
triangulatie bedoeld wordt de methode van Sn el 1 Lus afkomstig ter
bepaling van de ligging van een aantal punten op het aardopper
vlak. Deze worden daartoe door middel van denkbeeldige lijnen
verbonden, zoodat een net van aan elkaar sluitende driehoeken
wordt gevormd. Meet men de lengte van een der zijden van dit
net en de noodige hoeken, dan is men in staat de lengte van alle
zijden door berekening te vinden. In werkelijkheid meet men in
den regel meer zijden en steeds meer hoeken dan vereischt wordt,
als controle tegen grove fouten en om uit al die metingen door
toepassing der waarschijnlijkheidsrekening, meer bepaaldelijk van de
methode der kleinste vierkanten, nauwkeuriger uitkomsten te kunnen
afleiden, terwijl dan tevens uit de tegenstrijdigheden door berekening
der middelbare fouten een denkbeeld is te verkrijgen omtrent de
bereikte nauwkeurigheid.
Bepaalt men nu verder door astionomische waarnemingen de
geographische breedte van een der hoekpunten, en het azimut van
een der zijden, dan heeft men alle gegevens die noodig zijn om de
coördinaten der hoekpunten, b.v. hunne geographische lengte en
breedte, te kunnen berekenen.
Het doel, dat men met een triangulatie beoogt, vervolgt spreker,
kan uitsluitend practisch zijn, namelijk het verkrijgen van vaste
Triangulaties in Nederlandscli-Inilië
DOOK
Overgenomen uit: «De Ingenieur1905, N". 21.
