Hoe men bij de opmaking en later by de instandhouding
van het kadaster in N. O -Indië, deze instelling heeft
weten vrij te houden van „verborgen gevaren en opzet
telijke onjuistheden."
In de vorige aflevering van dit tijdschrift komen eenige artikelen
voor over verborgen gevaren en opzettelijke onjuistheden bij het
kadaster.
Naar aanleiding hiervan is het misschien niet ondienstig mede te
deelen, welke verrichtingen aan het kadaster in Nederlnndsch-Indië
zijn opgedragen, ter voorbereiding van den overgang van eigendom
men, als gevolg waarvan het aldaar onmogelijk is, dat de kadastrale
kenmerken onjuist in de acte worden vermeld.
Kooper en verkooper of de gemachtigden zijn verplicht voor den
landmeter te verschijnen en hem mede te deelen, onder welke
voorwaarden het perceel wordt verkocht.
Bij de stukken die noodig zijn voor de overschrijving van vaste
goederen, behoort een zoogenaamde landmeterskennis, d. i. een
stuk waarin de landmeter verklaart, dat van de aanstaande over
gang aan hem is kennis gegeven en in welk stuk vermeld worden
naam enz. van kooper en verkooper, voorwaarden, titel van aan
komst, koopsom, verpondingswaarde, omschrijving van het perceel,
datuta en nummer van den meetbrief, kadastrale kenmerken, mits
gaders nog enkele andere, hier niet ter zake dienende, eigenschappen
van het te vervreemden grondstuk.
Een vergissing omtrent de kadastrale nummers is dus geheel
buitengesloten, terwijl een opzettelijke onjuistheid ondenkbaar is.
Bij vergelijking van een ouden meetbrief met den toestand op
het terrein, kunnen zich verschillende gevallen voordoen.
Alvorens deze te bespreken willen wij in het kort uiteenzetten
op welke manier de kadastrale kaart werd vervaardigd en hoe
daarop voorloopig de eigendomsgrenzen werden uitgezet volgens
de meetbrieven, die in de acten voorkomen.
Voor met de opname van een stad of dorp werd begonnen,
