225
zelfden waarnemer 10 2,34 7,66 c.M. öf voor één aflezing
Ter bepaling van de fout van leaarteering werd de kaarteering van
6598 lijnen op nieuw nagepast en vergeleken met de cijfers, die
ter kaarteering gebruikt waren. Voor 99°/o dier lijnen was het ver
schil minder dan 15 c.M. derhalve fout van kaarteering 152 52
200 14 c.M.
Trekt men den vierkantswortel uit de som van de kwadraten
der verschillen-maxima (onzekerheid in de gemeten lengte 40 c.M.
fout van aflezing 10 c.M.; fout van kaarteering 14 c.M.) dan
vindt men weinig meer dan het maximum-verschil bij de eind-
verificatie gevonden.
Deze bestond in het meten op het terrein van 289 afstanden
tusschen willekeurig genomen grenssteenen en het vergelijken met
de uitpassing der overeenkomstige afstanden op het zinken plan.
Het verschil was steeds minder dan 40 c.M. en voor kleine af-
1
standen (beneden 40 M.) hoogstens der lengte.
De inhoudsberekening der perceelen geschiedde rechtstreeks op
de zinken plans 2 maal met behulp van een vrijzwevenden
nauwkeurigheidsplanimeter voor grootere en van een verdeelde glas
plaat voor kleinere perceelen.
Ter controle werd nogeene berekening „par masse" (blokberekening
als in Anw. VIII) uitgevoerd.
Voor de beschrijving der zinken plans werd ook een instrument
gebruikt.
Na het maken van de noodige afdrukken werden uit deze voor
eiken eigenaar de aan hem behoorende perceelen uitgeknipt. Deze
werden op bulletins geplakt, vermeldende de inhoudsgrootte der
perceelen en aan den eigenaar toegezonden ter onderzoek. Even-
tueele bezwaren konden worden ingediend.
Alle zinken plans werden over gelijke oppervlakte (een geheel
aantal ruiten) genummerd. Over den rand uitspringende perceelen
werden in hun geheel gekaarteerd, als daartoe plaats was.
Door zeer sterk papier simili-japon te gebruiken voor afdrukken
(tirage a sec) is men er in geslaagd voor den onbeteekenenden prijs
van 0 fr. 04 per plan kopieën te vervaardigen geheel gelijk aan het
oorspronkelijke plan.
