83
instrumenten vervaardigd, waarbij 1°. de afstand tusschen vizierlijn
van den kijker en richtlijn van het niveau zoo klein mogelijk is
en 2°. de verschillende instrumentendeelen zijn gemaakt van een
metaalmengsel (nikkel, ijzer of staal), hetwelk zeer weinig aan den
invloed der temperatuur onderhevig is.
Het gebruikte niveau heeft een gevoeligheid van 2 seconden per
dubbele millimeter.
De kijker bevat drie horizontale spinragdraden en één verticalen
draad.
De gemiddelde tijd voor een waarneming noodig bedraagt 4,6
minuut, gerekend van eene opstelling tot de daarop volgende, de
dagelijksche afstand 14,2 K.M. en de kosten 79 dollar.
De grootste afwijking die tusschen twee waterpassingen is toe
gelaten bedraagt 4 m.M. per mijl (1,6 K.M). De fout per K.M. in
de uitgevoerde waterpassingen bedraagt gemiddeld 1,8 m.M.
Echt Amerikaansch is de bepaling dat die waterpassing voor de
beste zal gerekend worden gezamenlijk met het oog op de
juistheid en de kosten waarvan 15 °/o eene nieuwe meting
vordert, omdat de afwijking boven het maximum stijgt. Water
passingen die geen nameting vorderen verdienen geen aanbeveling,
omdat daaraan te veel moeite en dus tijd en kosten zijn besteed.
Vaste merken voor zoover niet in gebouwen aangebracht, worden
gevormd door van onderen omgebogen 4 voet lange gasbuizen, die
voor 3 voet in beton zijn geplaatst en van boven van een kop
met opschrift, vermeldende strafbepalingen, voorzien zijn.
In bergstreken zijn ook trigonometrische hoogtebepalingen verricht,
het plan bestaat echter hier nog een nauwkeurigheidswaterpassing
uit te voeren.
De grootte der zwaartekracht wordt bepaald door slingerwaar
nemingen; gebruikt werden slingers ter lengte van 1 M. en van
1 Yard. Later, na 1890, werden ook slingers van een vierde der
lengte gebruikt, waarvan dus de slingertijd ongeveer een halve
seconde bedraagt; ze zijn vervaardigd uit koperaluminium en geplaatst
in eene ruimte met verdunde lucht. Voor waarnemingen op moeilijk
toegankelijke punten zijn zelfs slingers van 1/ie der lengte gebruikt.
De publicaties der „Coast and Geodetic Survey" betreffen topo
grafische kaarten ten getale van ongeveer 500 in groot formaat,
kustbeschrijvingen, getijtafels voor havens der geheele aarde, terwijl
jaarlijks een deel „Report of the C. a, G. S." verschijnt. Het