24
voortvloeiden en de reis op andere wijze niet vlugger kon worden gedaan.
De berekening van de vergoeding geschiedde naar den maatstaf van f 0,05
per kilometer. De vroeger gebezigde maatstaf van 0,03 per kilometer
was verhoogd geworden, omdat gebleken was, dat door de ambtenaren bij
vergoeding naar dien maatstaf aan het bezigen van gewone of bijzondere
vervoermiddelen de voorkeur werd gegeven boven het gebruiken van hun
rijwiel. Er bestond geen bezwaar de ambtenaren der arbeidsinspectie de
vergoeding voortaan te doen in rekening brengen op hunne reisdeclaraties.
Daarom was aan Uwe Majesteit een besluit ter bekrachtiging aangeboden
tot het bepalen der vergoeding op 0,05 per afgelegden Kilometer tot
een maximum van 150 'sjaars.
Dat besluit kwam tot stand onder datum van 5 Juli 1905, n°. 39. De
Kamer heeft verder in de zaak berust.
Reis- en verblijfkosten van een landmeter bij tewerkstelling buiten zijne standplaats.
Blijkens haar Verslag over 1903 drong de Algemeene Rekenkamer
er op,aan, dat voor elke tijdelijke tewerkstelling buiten hunne standplaats
van landmeters eene speciale financieele regeling zou worden getroffen.
De Minister van Financiën kon zich daarmede wel vereenigen. Dienten
gevolge werd aan een landmeter, die reeds in dat geval verkeerde, Tilburg
als standplaats aangewezen, met vergunning te 's Hertogenbosch te blijven
wonen, terwijl hem eene toelage werd verleend tot goedmaking der kosten
van een reisabonnement en van zijn tijdelijk verblijf te Tilburg.
Toen desniettemin door dien'landmeter aan het Rijk werden in rekening
gebracht de kosten van zulk een abonnement over het tijdvak 1 Maart
ultimo November 1904 per kilometerboekje, vroeg de Kamer eenige toe
lichting. Het betalingstuk werd echter tot dusver niet weder ter verevening
aangeboden.
Aan den landmeter werd te kennen gegeven, dat hem de laatstbedoelde
kosten niet konden worden vergoed.
(Minister van Financiën.)
Confer. Gedrukt Verslag 1903 bladz. 60/61.
Immigrafie.
De immigrafische reproducties onzer kadastrale plans munten
niet uit door schoonheid, de lijnen zijn menigmaal of te zwaar,
of gekwetst weergegeven.
In het buitenland schijnt zich hetzelfde euvel te hebben voor
gedaan het Stadtvermessungsamt te Leipzig meldt, dat hieraan
kan worden tegemoet gekomen, aangenomen dat de kwaliteit van
het papier voor de reproductie gebezigd onberispelijk is, door de