zoo goed als zeker zou zijn, anderen wien het zoo veel goed zou
doen indien zij gedurende eenigen tijd volslagen rust, gepaard aan
goede voeding en verpleging, konden genieten in een luchtig
huis in eene aangename, boschrijke streek gelegen Wie uwer
kent ze niet, die dit alles moeten ontberen omdat het tractement
van den ambtenaar te gering is om de kosten te betalen, die een
dergelijk verblijf buiten medebrengt?
De resultaten in het herstellingsoord te Lunteren waren in 1906
weer «hoogst bevredigend»
Mede-ambtenarenZou het niet mogelijk zijn dat er ook door
en voor ons een «herstellingsoord» werd opgericht?
Hoe ik mij de zaak voorstel?
Een herstellingsoord als te Lunteren?
Of ook een inrichting voor beginnende lijders aan tuberculose?
Of de op te richten vereeniging tevens kan werken als onder
steuningsfonds, zoodat de bedellijsten voorgoed tot het verledene
kunnen behooren?
Hoe aan het geld voor de oprichting te komen?
Hoe die inrichting in stand te houden?
Of het op den weg van het Rijk en de pensioenfondsen zou
liggen om subsidie te verleenen?
Ik wil deze en meerdere vragen, die bij u mochten opkomen,
niet pogen te beantwoorden. Zijt ge met mij van oordeel dat
de behoefte aan eene dergelijke inrichting bestaat, dan ben ik
optimist genoeg te meenen dat in die behoefte kan worden
voorzien.
De onderwijzers kregen het gedaan.
Zouden dan duizende rijksambtenaren, indien zij de handen
ineenslaan, dit ook niet kunnen doen?
Niet dat ik mij voorstel dat het gemakkelijk zal zijn. 't Zal tijd
en moeite kosten! En al duurt het dan ook eenige jaren vóór een
herstellingsoord voor rijks-ambtenaren zal kunnen worden in gebruik
genomen wordt de behoefte er aan algemeen erkend laat
ons dan er een begin mede maken, al is dat begin ook nog zoo
bescheiden.
Wilt het idéé in uwe vakvereenigingen bespreken en zijt ge tot
een resultaat gekomen, doet dit dan weten aan ondergeteekende,
die zich voorstelt indien zijn voorstel voldoende instemming
vindt in het a.s. voorjaar eene vergadering van afgevaardigden
41
