-J f+a Wij verkrijgen dus voor het algebraïsch gemiddelde: P a yf(y—Pdy ix p)f dx x f (x) dx -|- p f(x) dx x f(x) dx/p f(x) dx. b a x f(x) dx o (zie blz. 19), (;r) dx 1 (zie blz. 11 a P yfiyP) dy=p en dus gelijk aan b p het constant gedeelte, hetgeen te bewijzen was. Berekent men de middelbare fout My in y, dan blijkt deze grooter te zijn dan de middelbare fout Mx in x, want, terwijl wij voor x vinden: d/2 Ix2f(x) dx, komt er voor y, daar y x p: y2 f (jy P) dy --1 (x P)2 f xdx x2/(x) dx -j- I 2 px f(x) dx -\- J p2f(x) dx b *d b J b x2 f (x) dx -f- 2 p x (x) dx -j- p2 f (x) dx. b J b *d b De eerste dezer drie termen nu stelt voor het vierkant van de middelbare fout in xde tweede term is nul, terwijl de derde gelijk is aan p2, omdat: /(pc) dx 1 J b 20 b -{■ p J 3 CL -4~ Cl /•-{-Cl b - b p r* Cl b p *d fr ƒ0 r* Cl (l s* Cl Cl r*a

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1909 | | pagina 20