53ó
EEN WOORD AAN HEN, DIE BELANGSTELLEN IN
«HET KADASTER».
Dezer dagen bevatten de dagbladen een bericht, overgenomen
uit de Staatscourant, houdende, dat de termijn voor inschrijving
voor candidaten, als hierboven bedoeld, verlengd was; naar ik vernam
hadden slechts 39 jongelieden zich aangemeld voor 15 plaatsen.
Waar gewoonlijk die verhouding heel anders is, doet zich de
vraag voor van waar dit vreemd verschijnsel in dezen tijd,
waar de strijd om het bestaan zoo scherp gevoerd wordt, waar
candidaten in menigte voor iedere betrekking toestroomen.
Bij eenige overweging is die oplossing te vinden, ligt, ik zou
haast zeggen: voor de hand.
Dc eerste vraag toch, die ieder jongmensch zich stelt, die vol
illusie den levensstrijd aanvaardt, is welke is mijn toekomst?
Wat is het heden, wat brengt de toekomst?
Het heden is zeer gevaarlijk, want als regel na het voltooien
der studie aan de H. B. S., wordt een tijd gewijd aan eenzijdige
studie; men moet zich vooral op wiskunde toeleggen, 't zij aan
een drilschool, 't zij door het nemen van privaatlessen.
Het examen is vergelijkend, dus slaagt men niet, dan is men
één jaar minstens kwijt, dat nuttiger besteed had kunnen worden,
't zij aan de Kon. Mil. Academie (waarvoor de kans van slagen
grooter is, en waar ook, na de laatste regeling en uitbreiding
voor toekomstige officieren de kans op promotie veel verbeterd is)
't zij door het volgen van colleges aan de Technische Hoogeschool
of Universiteit.
En op dien leeftijd één jaar verloren is veel, heel veel verloren,
nog daargelaten de geldelijke opofferingen.
Een candidaat zal dus wel ernstig moeten overwegen wat hij
doet: het heden voor hem is dan verre van gunstig.
Daarna stelt men zich de vraag:
Vergoedt een veelbelovende toekomst het wisselvallige van
het heden?
Om hierop een volledig antwoord te geven, dient men de vraag
in drie onderdeelen te splitsen:
Is het geringe aantal candidaten voor het examen voor
„adspirant-landmeter van het Kadaster" een natuurlijk ver
schijnsel?
