het gevolg kunnen zijn, doch alleen betrekkelijk kleine slingeringen,
zooals ook uit de hierboven uitgevoerde berekeningen blijkt,
terwijl ook de bewegingen in de aardschollen zich wel is waar
zullen openbaren als «epirogenetische» of geheele landstreken
beinvloedende niveauverschuivingen, doch ook deze zullen binnen
betrekkelijk enge grenzen moeten blijven.
Uit de hier aangevoerde geologisch-tectonische beschouwingen,
waarbij in hoofdzaak de gedachtengang is gevolgd, van het zoo
pas met een voorwoord van Prof. Dr. K. Oestreich verschenen
mooie werk van E. C. Abendanon Die Gross/,'alten der Erd-
nndeblijkt dus hoe groot de storingen zijn, die de aardschors
in den loop der tijden ondergaat en waarbij in letterlijken zin
«alles onderst boven raakt».
Oude continenten verzinken en nieuwe voor een hoogeren trap
van ontwikkeling vatbare doemen op boven de wateren bij den
voortdurenden wisselgang naar beter.
Zeer schoon heeft ook de scherpzinnige Goethe, met juisten
blik op de evolutie verschijnselen, het uitgedrukt, waar hij «Seis-
mos» den aardbevingsgod, laat zeggen:
«Das hab' ich ganz allein vermittelt,
«Man wird mir's endlich zugestehn;
«Und hatt' ich nicht geschüttelt und gerüttelt,
«Wie ware diese Welt so schön?
«Wie standen eure Berge droben
«In prachtig-reinem Aetherblau,
«Hatt' ich sie nicht hervorgeschoben
«Zu malerisch-entzückter Schau!
Jetzt so, mit ungeheurem Strebem,
Drang aus dem Abgrund ich herauf,
Und fordre laut zu neuem Leben
Mir fröhliche Bewohner auf.»
Ook de oudere volkeren waren reeds zoo doordrongen van
het reuzenvermogen der onderaardsche machten, dat de Grieken
bijv. in hunne mythen door de Titanen den Ossa lieten stapelen
op den Pel ion, terwijl de Romeinsche dichter Ovidius op aan-
iÖ3
ij7T£ipoq vastland.
