12
perceel nauwkeurig" op, het veldwerk van die meting berust in
het kadastraal archief heeft echter, niet meegedeelde, bezwaren
om de kadastrale kaart te wijzigen en in overeenstemming met den
bezitstoestand te brengen, de kadastrale grens blijft op de kaart
loopen zooals de stippellijn aangeeft. Huis en erf waren reeds
in 1870 in bezit gekomen van den tegenwoordigen eigenaar; bij
grensbepaling op diens verzoek is gebleken, dat de bezitsgrens
thans nog dezelfde is als in 1880. Hoe zij was vóór dien tijd is
alleen aan 't licht te brengen door getuigenis van menschen, die
den toestand van vroeger goed gekend hebben. Tot die menschen
behoort de tegenwoordige bezitter van het huis en erf en deze
beweert, dat, toen hij het perceel kocht in 1870, de grens reeds
lag zooals die heden nog ligt, hetgeen ook door de getuigenis
van de rechtsvoorgangers van beide partijen wordt bevestigd.
Tot omstreeks 1900 heeft ook nooit iemand op het beloop van
de grens aanmerking gemaakt, maar in dat jaar komt n°. 59
handen van een nieuwen eigenaar, deze begint te chicaneeren en
een proces volgt ten slotte. De rechtbank heeft onlangs uitspraak
gedaan en wel: dat geen van beide partijen zijn beweerde rechten
voldoende heeft kunnen bewijzen en veroordeelde den eigenaar
van het huis en erf in de kosten (circa f 400.
In vorenstaand geval is niet te bewijzen, dat een foutieve
kadastrale aanduiding in de akte van 1845 is ingeslopen en dat
destijds de bezitsgrens reeds afweek van de kadastrale grens,
maar dat is bij akten van ouden datum bijna nooit te bewijzen,
tenzij uit de overige perceelsbeschrijving. Intusschen is ook hier
foutieve kadastrale aanduiding zeer waarschijnlijk, naar mijne
ondervinding worden eigendomsgrenzen, wanneer deze tegelijk
afsluitingen zijn, zelden meer zonder opmaking van akte gewijzigd
en mag men ongekeerd aannemen, dat de thans aanwezige sloot
ten Z. en de heg ten W. van het huis en erf daar onveranderd
zoo zijn geweest gedurende al den tijd dat dit perceel en het
ten Z. daarvan gelegen weiland in verschillende handen zijn ge
weest. Adenige verlegging eener grenswelke voor een ruiling
zonder akte wordt aangezien, dateert reeds uit den tijd toen de
bewuste grens nog alleen maar cultuurgrens was, toen de betrokken
perceelen nog in één hand waren.
Bovengenoemde gevallen staan niet op zich zelf, nog slechts
enkele weken geleden is hier in de provincie een proces beëindigd,
