235 (Vaccinium) microphylla», maar vooral «Rhododendron retusum» in groot aantal in de kraters en solfataren aangetroffen; de bladeren van «Rhododendron retusum» zijn dikwijls bedekt met een geelachtig-grijs zwavelbeslag, dat als een sublimaatlaagje uit de kraterdampen is neergeslagen, doch niettegenstaande dat blijft de plant zich tooien met de mooie scharlakenroode bloemen, teiwijl men elders een Agapetes Vacciniummicrophylla hare welige, fijn bebladerde, ronde kroon ziet verheffen midden in het water van een meertje, dat hevig kookt en borrelt, waar zij op een klein eilandje van wit slijk of vergane licht gekleurde rots wortel heeft geschoten. Zelfs de papachtig weeke zure, met aluin en zwavel doortrokken bodem in de naaste omgeving der Rawahs is nog bedekt met eene weelderige vegetatie van Pteris incisa, die daar nog eene dichte varenbedding vormt te midden van heete sissende dampen en omgeven door een dampkring, voortdurend bezwangerd met zwavelwaterstofgas. De «kraterboomen» verheffen zich zelden tot eene grootere hoogte dan 20 a 25 voet boven den bodem, doch hun loofdak is zoo weelderig, zoo frisch en glimmend groen, dat men zich moeielijk iets liefelijkers voor kan stellen, dan deze vriendelijke kraterboschjes, te midden van eene omg'eving, waar dood en verderf voortdurend tegengrijnzen. 1 er wille van den vruchtbaren vulkanischen bodem trotseert ook de mensch de immer dreigende gevaren en in eene aan zorgeloosheid grenzende berusting laat hij zich telkens weer neer op de hellingen of aan den voet van thans wellicht minder werkzame doch immer meer of minder onbetrouwbare vulkanen. Honderden jaren is het wellicht geleden, dat een vulkaan teekenen van «leven» gaf, «uitgedoofd» waant men den machtigen buurman, tot hij op eens weder dood en verderf over de omgeving braakt. Op de Noordwestelijke grens van het district Tasikmalaja ver heft zich de boven reeds genoemde «Goenoeng Galoenggoeng» onder de inlanders bestond zelfs geene overlevering meer, dat deze vulkaan ooit werkzaam was geweest. De middagzon van 8 October 1822 goot uit azuren trans hare helderste stralen uit over de rijke eeuwiggroene vlakte gelegen aan den Zuid-Ooste- lijken voet van den vulkaan. Plotseling deden de schokken eener aardbeving de bevolking opschrikken uit haren middagslaap, een donderend, brullend geloei klonk op uit den berg en enkele

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1914 | | pagina 249