76
van een nieuw kadaster kunnen gevoegelijk blijven rusten. De
vernieuwing van het kadaster zal niet worden aanbesteed en aan
den laagsten inschrijver gegund, maar zal «in eigen beheer»
worden uitgevoerd. Hoe hoog de jaarlijksche kosten zullen zijn
hangt alleen af van het tempo waarin de vernieuwing plaats
vindt, terwijl dat tempo vermoedelijk wel geregeld zal worden
door den aandrang die van de kant van het publiek komt.
Men stelle evenwel op den voorgrond dat elk nieuw kadaster,
hoe het overigens moge zijn ingericht, altijd berusten zal op
aanwijzing van de grenzen door de eigenaren zelf, dat het alleen
zal zijn een vastlegging en verwerking van gegevens, door de
belanghebbenden zelf verstrekt. En men wijze erop dat voor de
heffing van grondbelasting het oude kadaster geheel voldoende
is, dat dus eene vernieuwing uitsluitend zou worden ondernomen
ten gerieve van het publiek.
Wenschelijk zou het verder o. i. zijn dat er zooveel mogelijk
eenheid bestond in de wijze waarop het publiek zou worden in
gelicht. De bedoeling is allerminst dat de door de landmeters
te geven inleidingen zouden geschieden naar eene vastgestelde
«schablone», maar centrale leiding zou toch misschien aanbeveling
verdienen. De bovenbedoelde perscommissie zou wellicht in dien
geest kunnen werkzaam zijn door een schema voor eene dergelijke
inleiding te ontwerpen en op aanvrage aan landmeters te ver
strekken, en door op te treden als bureau tot het verschaffen
van inlichtingen en gegevens aan hen die als spreker optreden.
Ook voor afdeelingen onzer vereeniging zou hier een schoon
arbeidsveld te vinden zijn.
Maar het geven van een uitgewerkt plan is geenszins onze
bedoeling. Veelmeer werd met het schrijven van deze regelen
beoogd: de aandacht van de leden op deze materie te vestigen.
Laten we er over nadenken, er over schrijven, er op een volgende
vergadering over spreken, en blijkt het dat er overeenstemming
bestaat, laten we dan schroom opzijzetten, de hand aan den ploeg
slaan, en ons met ernst en toewijding geven aan deze niet nieuwe,
maar te lang verwaarloosde taak!
C. H. B. DE Korver.
