(S)"1 X2 *2'-
dan worden de punten a, b, c enz. conform overgebracht, d. w. z.
er zal in 't oude en nieuwe stelsel gelijkvormigheid tusschen
elementaire driehoeken bestaan.
Beschouwen we nl. abc als zoo'n elementairen driehoek, en gaan
we de elementaire aangroeiing van rl<fi, (r2Vt ri(pj aba ver
gelijken met de elementaire aangroeiing van
r-iy' - =f{r2v) -f(rl9i) =/(r, -f aba
Dit laatste verschil geeft, als we de eerste term naar de formule
van Taylor ontwikkelen:
(^o,)/'(rl<p) (abay/"{r,tp)
"V erwaarloozen we de termen waarin aba hooger aan de ie graad
voorkomt, dan is:
r2'<?i V a'b'< abaJ'{n<p). Ook is:
a'c'aj =aCaJ'of:
En daar van deze twee gelijke richtingsgetallen de modulen
en argumenten elk afzonderlijk aan elkaar gelijk zijn, hebben we:
ab a'b'
—rj en <x\ x2 <x\X2 d. w. z. er is conformiteit tusschen
wc c
elementaire driehoeken.
De algemeene formule r' v< =f(rip), die de betrekking tusschen
de richtingsgetallen der punten in beide stelsels uitdrukt, vervangen
we liever door een andere, waarin de grootte en de richting der
verschuiving der punten is uitgedrukt in functie van r^.
Brengen we nl. zonder meer naar 't tweede stelsel over,
dan is r' het richtingsgetal, waarvan de modulus de grootte,
het argument de richti?ig van verschuiving van een punt voorstelt.
Voor het punt a is dit in de figuur uitgevoerd, aa' is de grootte,
1// de richting der verschuiving. Noemen we in 't algemeen de
modulus van die verschuiving As, 't argument \\j, dan is r'
rv As# F(rf)(7)
De constanten (coëfficiënten), die we in F(r^) noodig hebben,
zijn te berekenen voor n punten uit n vergelijkingen met n on-
9i
r\ <p,'> (r2 T\ a b a^.
