Wel kan een tactvol optreden soms veel ten goede doen keeren
van Schermbeek stelde immers ook «tact» boven «weten
schap» 1) doch maar al te vaak blijkt het «dat een kameel
eerder gaat door het oog van eene naald», dan een onverzettelijke
boer van echt Nederlandschen bloede zijn verzet opgeeft tegen
een maatregel, die niet naar zijn zin is, zoolang er althans nog
een schijntje «kans» is, dat hij zijn doei zal kunnen bereiken;
staat hij echter voor de onmogelijkheid om zijn zin door te drijven,
dan doet zijn nuchter verstand hem de opgedrongen toestand
veelal zonder morren aanvaarden en menigeen zegent later de
omstandigheden, die zijn voornemens verijdelden.
Een voorbeeld? Er moest eene school worden gebouwd te
Stroe en de Maalschap Garderen zou tegen billijke vergoe
ding den grond daarvoor afstaan; 't is echter geen kleinigheid
om daarvoor de goedkeuring der Markgenooten te verkrijgen.
De «geërfden» werden dus ter vergadering beschreven in de
herberg «de Raven», de localiteit was niet ruim en trouw kwam
men op; men stond dus gepakt als haringen in eene ton, praten
kon men wel, verroeren echter geen «vin».
Eindelijk zou worden gestemd en de Burgemeester, die
zijne «Pappenheimers» kende, stelde voor dat de tegenstemmers
de «pet» af zouden nemen; dat kon niemand en de afstand van
den grond werd met algemeene stemmen goedgekeurd.
De uitslag werd nog al «wel» opgenomen, doch later kwamen
eenige geërfden verklaren: «Burgemeister jie hen ons evangen
as een kiep op 't hok, we kosten mit gien wereldse macht de
petten oftrekken, zoo drung stonden we tegen mekaar eplakt;
nier 't is toch best2)
Wat de «pet» der Garder boeren was voor Barnevelds
burgervader, dat dient in de naaste toekomst de «wettelijke
regeling» te zijn voor den «ruilverkavelingsdienst», n.l. het
middel om onvoorwaardelijk allen tegenstand te breken.
Ook naar den wettelijken dwang eener agrarische regeling
zal de meerderheid onzer boeren zich gemakkelijk schikken, de
geschiedenis der Markenwet leert het ons ook.
't Was nog niet zoo heel lang geleden, 3) dat de Buurtrichter
144
Zie hierboven pag. 136.
2) Nairac. Nog een oud hoekje der Veluwe, pag. 109.
3) 6 Maart 1876.
