het eenige kadastrale stuk dat voor het publiek tegen betaling
ter inzage ligt, wél met het terrein klopt en dat hun bij kaarten,
die het bedriegelijk doen voorkomen dat ze den terreinstoestand
weergeven, dan steeds tegelijk met een extract-plan ook een
extract uit de veldaanteekeningen had behooren te zijn verstrekt.
Zij kunnen beweren dat de administratie verplicht is de kaarten
zoodanig in te richten, dat zij aan de wet kunnen voldoen zonder
voor elk geval meting te behoeven aan te vragen.
Zij kunnen zich op de wet beroepen, die zegt dat de kadastrale
kenmerken alleen den aard en de ligging van het verkochte of
bezwaarde goed behoeven aan te geven.
Bovendien kan de notaris de boete betalen, gesteld het komt
tot een veroordeeling, en laten verder de zaak rusten. Ingeval
het een onderhandsche akte betreft bestaat er in 't geheel geen
dwangmiddel en zullen partijen, waar het betrekkelijk geringe
verschillen betreft waarschijnlijk de zaak blauw blauw laten.
Wanneer zij de afscheiding in goeden staat van onderhoud houden
en de overeenkomst een goede perceels- en grensbeschrijving bevat
van de grens die van cultuur- tot eigendomsgrens is overgegaan,
dan hebben zij geen gevaar te duchten.
Verder is het nog de vraag of de inspecteur der registratie in
zulke gevallen de omissie van den notaris bij den officier van
justitie zal willen aanbrengen en zoo ja, of deze laatste tot op
legging van boete zal willen overgaan.
In de gevallen dat nu de rectificatie achterwege blijft, waarop
om bovengenoemde redenen nog al eens kans bestaat, kan de
administratie van het kadaster, na eerst op rectificatie te hebben
aangedrongen, daarna niet meer besluiten om haar kaart bij wijze
van »redres plan» in overeenstemming met de bedoeling van
partijen te brengen. De grens in kwestie blijft dan foutief op
de kaart liggen, een nieuwe kankerhaard is geformeerd, bij latere
splitsingen, overgangen en verbouwingen wordt de toestand hoe
langer hoe meer verward en het is een uitkomst wanneer ten
slotte de betrokken pereeelen in een groote hermeting vallen,
waarbij het gebruikelijk is dergelijke eigendomsnesterijen
bij wijze van »redres plan» op te ruimen. Hermeting zou geen
2o6
Voor goed inzicht in de zaak der redressen beveel ik nog aan de lectuur van
het redactioneel artikel van den heer C. W. Hoffman in K. en L. 1905-123 a 128.
