beide cirkels werden dan ook de verdeelingsfouten bepaald, volgens het beginsel der onderverdeeling in tweeën en drieën, De cirkels hebben een diameter van 3 voet en de verdeelingsfoutan bleken te liggen bij cirkel A tusschen -j- o ',40 en 1 ,19 en bij cirkel B tusschen -f- °">42 en I".7I- Daar de meridiaancirkel het instrument is, dat ons in verbinding met het astronomische uurwerk «ascensio recta» (rechte klim ming) en «declinatie» der hemellichten moet leeren kennen ten behoeve van de samenstelling der sterren-catalogi waaraan deze gegevens dan ook voor navigatiedoeleinden of ten behoeve van astronomische plaatsbepalingen bij geodetische werkzaamheden kunnen worden ontleend, blijkt uit de bovenstaande resultaten dus wel op overtuigende wijze de hooge waarde eener juiste kennis van de verdeelingsfouten dezer instrumenten. Om nu na te kunnen gaan in hoeverre deze fouten een syste matisch karakter dragen, dient te worden onderzocht of tusschen deze rechtstreeks bepaalde fouten der deelstrepen wellicht eene verhouding bestaat, waardoor hare afhankelijkheid van den ge meten boog onder een wiskundigen vorm kan worden voorgesteld. Voor dien vorm nam Bessel reeds de algemeene periodieke reeks: u 4- u'sin (2 U') u11 sin {2 z 4- Un) umsin (jz Um -j- uIVsin {4 z -j- U!V) waarin z de afgelezen boog voorstelt, gerekend van een bepaald punt der verdeeling en n7 uu, u'", enz. en f77, U", f7/7/, enz. onbekenden zijn. Elke waargenomen verdeelingsfout leverde nu eene dergelijke vergelijking, welke na oplossing volgens de methode der kleinste kwadraten, de onbekenden leerden kennen. Het bleek nu, dat bij den meridiaancirkel van Cary (zie hierboven) de vorm voor de systematische fouten verkregen binnen 2 aan de waarnemingen voldeed, zoodat dus na bevrijding der waarnemingen van de systematische fouten, zelden eene toeval lige fout van 2" zoude overblijven. Uit de leer der periodieke functiën volgt, dat, wanneer het gemiddelde genomen wordt van de aflezingen, verkregen met n regelmatig over den omtrek verdeelde microscopen of noniën, 82 Een Sterren-Catalogus bevattende «Ascensio recta» en «Declinatie» gereduceerd op 1875,0 van 6460 sterren, samengesteld door Dr. N. M. Kam, werd na diens overlijden in 1901 uitgegeven door Prot. Dr. H. G. van de Sande B akhuij zen.

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1917 | | pagina 82