De meetcijfers worden natuurlijk in zwarten inkt gesteld, doch ter bevordering der duidelijkheid verdient het aanbeveling enkele aanduidingen (bijv. de nommers der kadpunten) door gekleurden inkt te doen uitkomen. De voornaamste eisch aan de aan te wenden inkten te stellen is duurzaamheid. Een onderzoek met eenvoudige hulpmiddelen, zonder chemisch quantitieve analyse, kan veelal reeds voeren tot het negatieve resultaat, dat een inkt of waterverf niet duurzaam is. In de duisternis is ook een zwakke lichtstraal welkom, waar zij reeds dadelijk de meeste inktsoorten, in de eerste plaats bijna alle de door schitterende kleuren zoo aanlokkelijke anilineinkten, als ondeugdelijke ter zijde stelt. Een dieper gaand onderzoek kan daarna tot enkele soorten worden beperkt. Met dit bescheiden doel werd door mij in het voorjaar van 1916 een onderzoek ingesteld. Daarbij werden als niet duurzaam ter zijde gesteld de inktsoorten, die niet lichtecht of niet papiervast bleken. Voorts strekte het onderzoek hoofdzakelijk ter bepaling van de watervastheid en de geschiktheid bij vermenigvuldiging door lichtdruk. Het onderzoek geschiedde: op lichtechthcid door langdurige directe inwerking van zonlicht op papiervastheid door behandeling met potloodgom (poetsgom); op watervastheid door bevochtiging met een penseel. Daarna werd de geschiktheid voor lichtdruk bepaald door eene proef, genomen door de firma Wed. J. Ahrend Zoon te Amsterdam. In dat onderzoek werden betrokken enkele soorten van vloei bare O.-I. inkten, gewone schrijfinkten, kleurinkten in staafvorm, in emulsie en in oplossing. Het onderzoek bevestigde de reeds bekende feiten, dat weinig kleurinkten bestand zijn tegen de inwerking van zonlicht (een hooge eisch trouwens), dat de meeste vloeibare O.-I. inkten niet papiervast zijn, dat waterverven in staafvorm en de gewone schrijfinkten niet watervast zijn. Alleen de voldoend geconcen treerde O.-I. inkten en een paar kleurinkten (vooral guttegom) geven scherpe lichtdrukken; Pruisisch blauw, cobalt, verdunde karmijn en potlood laten voldoende licht door om geen sporen bij lichtdruk achter te laten. 94

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1918 | | pagina 102